Peru
Blijf op de hoogte en volg Rick en Stephanie
26 Juli 2014 | Peru, Puno
Het land van het toeteren, de broodjes zonder beleg, koud, vriendelijke mensen, taxi's voor 4 S (1,33 euro) en kraampjes midden op straat.
Cusco...op 3000 meter hoogte ligt deze mega stad. Onze eerste bestemming. Veel bergen en hierdoor vele hoogteverschillen. Als je van een hoog punt naar beneden kijkt zie je alleen maar daken. Zo dicht op elkaar staat hier alles. Huizen zijn hier niet af, hebben ze geen geld meer om te bouwen, dan stoppen ze gewoon. Ze worden bedekt met zeilen en wat resten hout. Kom je buiten het toeristische gebied, dan zie je pas echt hoe de mensen hier leven, fantastisch! We hebben in een achterwijk gegeten. 2 gangen voor 8 Soles, omgerekend is dit nog net geen 3 euro.
Cusco een kleine stad? Zeker niet...Wij dachten even makkelijk bij de Machu Picchu te komen, maar helaas. Deze rit bleek iets langer....
We wilden het liefst de Machu Picchu in 1 dag doen, zodat we wat meer tijd over zouden houden. Maar dit bleek dus niet te kunnen. De reis naar de Machu Picchu toe is namelijk al 6 uur met de bus. Dit was een rit door de bergen, hoog, laag, bochten, nog meer bochten en onverharde wegen langs diepe afgronden...gewoon niet naar beneden kijken dus :)
maar verder was het toch een leuk ritje. Prachtig uitzicht.
Na de busreis hebben we nog twee uur gelopen naar het plaatsje dat voor de Machu Picchu ligt. Met deze tocht liepen we langs de treinrails die ook wordt gezien als een deel van de Inca trail.
In het plaatsje was er door onze organisatie een hostel geboekt. Onze namen zouden op het grote plein worden geroepen door onze tourguide en hij zou ons verder begeleiden. Helaas bleek dat er heel wat meer mensen op dit zelfde plein moesten staan. Onoverzichtelijk en iedereen schreeuwde door elkaar heen.
Steeds meer backpackers hadden hun tourguide gevonden en bleven wij als één van de laatsten over. Na 2 uur gewacht te hebben vonden we een andere tourguide die ons wel verder wilde helpen. Hij belde een paar mensen en wat bleek...onze tourguide kwam gewoon niet opdagen.
Gelukkig konden we met hem mee en kregen we alsnog een hostel...fiuuuw..het was wel even billenknijpen.
De volgende dag moesten we om 04:00 uur (ja ´s nachts) opstaan om om 04:45 uur te beginnen aan de tocht richting de Machu Picchu.
Met zaklamp en voldoende water begonnen we aan deze tocht samen met nog 200 anderen. De tocht naar boven was geen eenvoudige tocht. Alleen maar trapjes naar boven waar maar geen einde aan kwam. Volgens Rick waren we er al 4 keer bijna....Elke keer als het iets platter werd, zei hij: ¨Ik denk dat we er bijna zijn¨. Nadat hij dit de eerste keer had gezegd, moesten we nog een uur!!
Met wat tussenpauzes (zeg maar gerust...heel wat) en lege waterflesjes kwamen we na 2 uur aan boven op de Machu Picchu.
Het leek wel of we gedouched hadden..we waren kapot. Maar wat gaf het een voldoening om deze tocht te lopen. Omdat we ons nog even wilden opfrissen en een schoon shirt aan wilden doen, misten we het begin van onze tour. Om toch niet te veel te missen, zijn we stiekem vooraan in de rij aangesloten en konden we onze groep al snel vinden. Gelukkig waren we net optijd voor de zonsopgang. Dit was echt waanzinnig, net als de Machu Picchu zelf.
De weg naar beneden ging iets makkelijker...de bus :P
Na de bus moesten we met de trein en na de trein weer in de bus langs dezelfde route terug. De juiste bus vinden was ook niet makkelijk. Weer stonden er 15 tourguides namen te roepen die niemand kon verstaan. Weer vertrokken wij als één van de laatsen...we kwamen wel als eerste aan in Cusco hahaha...gelukkig maar, want we moesten onze nachtbus naar Puno halen. We konden ons nog net snel omkleden in ons vorige hostel voordat de bus vertrok. Dit was echt een chille bus. Brede, zachte stoelen die lekker achterover konden...redelijk geslapen dus.
Op naar onze volgende bestemming: Puno
We kwamen om 06:00 uur aan in Puno. Hier werden we opgevangen door onze tourguide. We moesten eerst nog een uur wachten bij een touroperator voordat onze tocht over het Titikaka meer begon.
Toen we op de boot zaten en de tourguide begon te praten, wat niet te verstaan was, dachten we echt...waar zijn we aan begonnen, SAAI! Gelukkig was dit uiteindelijk niet het geval. Wat hebben we mooie dingen gezien. Een drijvend eiland gemaakt van zand en riet met daarop 20 wonende mensen, een wat groter eiland waar we een hike hebben gelopen, hebben gelunched en veel hebben geleerd over de lokale bevolking daar en dan hebben we het nog niet eens gehad over het fantastische uitzicht.
We hebben bijvoorbeeld geleerd dat de mutsen die de mensen daar dragen een betekenis hebben. Zo kun je bijvoorbeeld zien hoe oud iemand is en of iemand single of getrouwd is. De mensen die daar trouwen moeten voor de rest van hun leven bij elkaar blijven. Scheiden is daar geen optie. Om dit helemaal officieel te maken moet de vrouw haar haar kort knippen en dit haar verwerken in een band die de man vervolgens na de huwelijksceremonie zal dragen.
Alles wat de mensen hier dragen wordt zelf geschoren, gewassen, geweven en genaaid, heel mooi en bijzonder.
Na het Titikaka meer werden we weer afgezet bij de touroperator waar we onze tassen nog moesten ophalen. Van hieruit zijn we opzoek gegaan naar een hostel, want deze hadden we nog niet geregeld. Met de backpack op onze rug zijn we maar wat gaan lopen. Na 10 minuten hadden we al een perfect slaapplekje gevonden.
Vandaag (vrijdag) hebben we een chill dagje gehad. Lekker lang in bed gelegen, wat gelezen en een bus geregeld om van Puno naar La Paz te komen. Zondag begint in La Paz namelijk onze georganiseerde reis door Bolivia, Argentinië en Brazilië. Zin in!!
Tot snel!
Cusco...op 3000 meter hoogte ligt deze mega stad. Onze eerste bestemming. Veel bergen en hierdoor vele hoogteverschillen. Als je van een hoog punt naar beneden kijkt zie je alleen maar daken. Zo dicht op elkaar staat hier alles. Huizen zijn hier niet af, hebben ze geen geld meer om te bouwen, dan stoppen ze gewoon. Ze worden bedekt met zeilen en wat resten hout. Kom je buiten het toeristische gebied, dan zie je pas echt hoe de mensen hier leven, fantastisch! We hebben in een achterwijk gegeten. 2 gangen voor 8 Soles, omgerekend is dit nog net geen 3 euro.
Cusco een kleine stad? Zeker niet...Wij dachten even makkelijk bij de Machu Picchu te komen, maar helaas. Deze rit bleek iets langer....
We wilden het liefst de Machu Picchu in 1 dag doen, zodat we wat meer tijd over zouden houden. Maar dit bleek dus niet te kunnen. De reis naar de Machu Picchu toe is namelijk al 6 uur met de bus. Dit was een rit door de bergen, hoog, laag, bochten, nog meer bochten en onverharde wegen langs diepe afgronden...gewoon niet naar beneden kijken dus :)
maar verder was het toch een leuk ritje. Prachtig uitzicht.
Na de busreis hebben we nog twee uur gelopen naar het plaatsje dat voor de Machu Picchu ligt. Met deze tocht liepen we langs de treinrails die ook wordt gezien als een deel van de Inca trail.
In het plaatsje was er door onze organisatie een hostel geboekt. Onze namen zouden op het grote plein worden geroepen door onze tourguide en hij zou ons verder begeleiden. Helaas bleek dat er heel wat meer mensen op dit zelfde plein moesten staan. Onoverzichtelijk en iedereen schreeuwde door elkaar heen.
Steeds meer backpackers hadden hun tourguide gevonden en bleven wij als één van de laatsten over. Na 2 uur gewacht te hebben vonden we een andere tourguide die ons wel verder wilde helpen. Hij belde een paar mensen en wat bleek...onze tourguide kwam gewoon niet opdagen.
Gelukkig konden we met hem mee en kregen we alsnog een hostel...fiuuuw..het was wel even billenknijpen.
De volgende dag moesten we om 04:00 uur (ja ´s nachts) opstaan om om 04:45 uur te beginnen aan de tocht richting de Machu Picchu.
Met zaklamp en voldoende water begonnen we aan deze tocht samen met nog 200 anderen. De tocht naar boven was geen eenvoudige tocht. Alleen maar trapjes naar boven waar maar geen einde aan kwam. Volgens Rick waren we er al 4 keer bijna....Elke keer als het iets platter werd, zei hij: ¨Ik denk dat we er bijna zijn¨. Nadat hij dit de eerste keer had gezegd, moesten we nog een uur!!
Met wat tussenpauzes (zeg maar gerust...heel wat) en lege waterflesjes kwamen we na 2 uur aan boven op de Machu Picchu.
Het leek wel of we gedouched hadden..we waren kapot. Maar wat gaf het een voldoening om deze tocht te lopen. Omdat we ons nog even wilden opfrissen en een schoon shirt aan wilden doen, misten we het begin van onze tour. Om toch niet te veel te missen, zijn we stiekem vooraan in de rij aangesloten en konden we onze groep al snel vinden. Gelukkig waren we net optijd voor de zonsopgang. Dit was echt waanzinnig, net als de Machu Picchu zelf.
De weg naar beneden ging iets makkelijker...de bus :P
Na de bus moesten we met de trein en na de trein weer in de bus langs dezelfde route terug. De juiste bus vinden was ook niet makkelijk. Weer stonden er 15 tourguides namen te roepen die niemand kon verstaan. Weer vertrokken wij als één van de laatsen...we kwamen wel als eerste aan in Cusco hahaha...gelukkig maar, want we moesten onze nachtbus naar Puno halen. We konden ons nog net snel omkleden in ons vorige hostel voordat de bus vertrok. Dit was echt een chille bus. Brede, zachte stoelen die lekker achterover konden...redelijk geslapen dus.
Op naar onze volgende bestemming: Puno
We kwamen om 06:00 uur aan in Puno. Hier werden we opgevangen door onze tourguide. We moesten eerst nog een uur wachten bij een touroperator voordat onze tocht over het Titikaka meer begon.
Toen we op de boot zaten en de tourguide begon te praten, wat niet te verstaan was, dachten we echt...waar zijn we aan begonnen, SAAI! Gelukkig was dit uiteindelijk niet het geval. Wat hebben we mooie dingen gezien. Een drijvend eiland gemaakt van zand en riet met daarop 20 wonende mensen, een wat groter eiland waar we een hike hebben gelopen, hebben gelunched en veel hebben geleerd over de lokale bevolking daar en dan hebben we het nog niet eens gehad over het fantastische uitzicht.
We hebben bijvoorbeeld geleerd dat de mutsen die de mensen daar dragen een betekenis hebben. Zo kun je bijvoorbeeld zien hoe oud iemand is en of iemand single of getrouwd is. De mensen die daar trouwen moeten voor de rest van hun leven bij elkaar blijven. Scheiden is daar geen optie. Om dit helemaal officieel te maken moet de vrouw haar haar kort knippen en dit haar verwerken in een band die de man vervolgens na de huwelijksceremonie zal dragen.
Alles wat de mensen hier dragen wordt zelf geschoren, gewassen, geweven en genaaid, heel mooi en bijzonder.
Na het Titikaka meer werden we weer afgezet bij de touroperator waar we onze tassen nog moesten ophalen. Van hieruit zijn we opzoek gegaan naar een hostel, want deze hadden we nog niet geregeld. Met de backpack op onze rug zijn we maar wat gaan lopen. Na 10 minuten hadden we al een perfect slaapplekje gevonden.
Vandaag (vrijdag) hebben we een chill dagje gehad. Lekker lang in bed gelegen, wat gelezen en een bus geregeld om van Puno naar La Paz te komen. Zondag begint in La Paz namelijk onze georganiseerde reis door Bolivia, Argentinië en Brazilië. Zin in!!
Tot snel!
-
26 Juli 2014 - 07:23
Inger:
Wat een belevenissen weet zeg. Fantastisch. Veel plezier met het volgende deel van jullie reis. Leuk om zo alles te kunnen volgen. X -
26 Juli 2014 - 07:25
Sanne:
Woow wat super gaaf wat jullie in een week al hebben gezien!!! Geniet er lekker van van al die mooie momenten :) -
26 Juli 2014 - 08:03
Maud:
WAUW! en dat is nog maar 1 week! Lekker genieten. Kusje op jullie avontuurlijke bolletje. -
26 Juli 2014 - 09:12
Maureen:
Waaaaah. Wat een verhaal zeg -
26 Juli 2014 - 10:01
Debbie:
Tof!!! Leest lekker weg jullie verhalen. Ik kan me er helemaal in inleven.
Best spannend als iedereen zijn guide al heeft gevonden behalve jullie. Gelukkig
heeft het zich wel opgelost. Kus -
26 Juli 2014 - 10:20
Ellen:
Wauw.... Super om te lezen, het is net of ik er bij ben;)
Waar zitten die vindt ik leuk knoppen.
xx -
26 Juli 2014 - 14:38
Gerda:
wat een avonturen -
27 Juli 2014 - 12:41
Paps:
Fantastisch mooi verhaal en fantastisch mooie foto's, ga zo door en geniet ervan. -
30 Juli 2014 - 12:47
Anika:
Wauw wat een mooi verhaal! -
30 Juli 2014 - 19:03
Hedy:
Hallo Stephanie en Rick,
Wat een verhaal zeg en wat hebben jullie al veel beleefd. Ben benieuwd naar jullie volgende verhalen. Veel plezier samen.
Groetjes Hedy -
05 Augustus 2014 - 14:51
Siny:
Hoi Rick en Stephanie,
Jullie hebben al best veel gezien.
Hopen dat het verder ook zo mooi is.
Prachtige foto,s
Geniet ervan en we blijven jullie volgen.
Groetjes Siny en Leo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
