Bolivia
Blijf op de hoogte en volg Rick en Stephanie
07 Augustus 2014 | Bolivia, Potosí
Vanuit Puno zijn we met de bus naar La Paz vertrokken.
We kwamen langs de grensovergang, en daar kwam je niet zomaar doorheen. Eerst moesten we een half uur wachten om uit te checken bij de politie van Peru. Vervolgens moesten we drie kwartier wachten in de rij om uit te checken uit het land Peru en daarna nog een keer een half uur wachten om in te checken in Bolivia. Uiteindelijk wel weer een nieuwe stempel in ons paspoort!
Deze zelfde dag zou om 18.00 uur onze georganiseerde tour beginnen. Gelukkig deed de bus er anderhalf uur te lang over, waardoor we om 17.40 uur uit de bus stapten, we snel een taxi moesten nemen en we om 17.59 uur op de afgesproken plek aankwamen...Fiuuuw net optijd.
Maar waar was de rest? Bleek dat we alsnog de eersten waren.
Later druppelden er wat anderen binnen, maar we waren deze dag nog niet helemaal compleet (gelukkig de volgende dag wel. In totaal zijn we met 13 personen en 2 `leiders`).
Met deze groep zijn we ´s avonds lekker uit eten geweest in een Nederlands restaurantje. Er stond zelf hutspot op het menu!
De dag erna was er free time in La Paz. We hebben wat rond gelopen, zijn op de Heksenmarkt geweest (waar ze uitgedroogde dode baby lama´s hadden hangen) en ´s avonds lekker uit eten geweest met een goed glas rode wijn, Jammie.
De volgende dag zijn we met de truck naar Livichuco gegaan, een oud traditioneel dorpje waar nog een paar familie´s wonen. Hier sliepen we in een soort hutje van opgestapelde stenen waar de gaten in de muur zaten, de deur niet dicht wilde en de douche...nouja...die wilde je gewoon liever niet gebruiken. De familie heeft ons laten zien hoe ze van een schaap/lama een trui maken, we hebben een mooie wandeling gemaakt en zij hebben hun nachtritueel laten zien. We moesten allemaal een muntstuk in onze hand houden en de leider van het dorp riep allemaal vreemde woorden en maakte rare geluiden...Het moest geluk en vrede brengen. Oja...voordat we het bijna vergeten. We hebben leuk nieuws! Stephanie heeft haar toekomst laten voorspellen en die man voorspelde dat we binnen een jaar een kindje zullen krijgen...Hoera!! Haha ;)
Na een koude nacht zijn we met de truck naar Potosi gereden. In Potosi zijn we naar een mijn geweest. Wat indrukwekkend! Jongens die daar al vanaf hun 14e jaar werken om het gezin te onderhouden, omdat de vader van het gezin is gestorven in de mijn. Mensen die daar werken worden gemiddeld 35 jaar oud. Ze overlijden aan de giftige stoffen, vallen in een gat of worden opgeblazen door dynamiet. De mannen die daar werken kauwen de hele dag op cocabladeren, roken sigaretten, drinken alcohol en dit allemaal om beter te kunnen ademen en om geen honger gevoel te krijgen, want de mijnwerkers werken daar gemiddeld 12 uur per dag zonder eten. Een ritueel van de mijnwerkers is dat ze voordat ze de mijn ingaan langs de duivel (Tio) gaan. Hier laten ze cocobladeren, sigaretten en alcohol achter. De mijnwerker steekt de sigaret op en neemt de eerste trek. Daarna verontschuldigd hij zich, omdat hij de eerste trek heeft genomen en geeft hem daarna aan Tio. Wanneer deze sigaret niet helemaal opbrand, betekent dit een slechte dag voor de mijnwerker.
Na de vieze, stoffige mijn hebben we lekker kunnen ontspannen in de Hotspring. Een warm meer tussen de bergen, heerlijk.
Vrijdag zijn we naar Uyuni gereden. En daar zijn we echt naar een te gek café geweest. De drankjes kreeg je in glazen van verschillende geslachtsdelen of in een glas waarvan je niet wist hoe je de drank eruit kreeg. Na heel wat pogingen en een klein beetje hulp lukte het dan toch.
Zaterdag zijn we naar de zoutvlaktes geweest. Wauw, wat was dat gaaf zeg. Overal waar je keek...alleen maar zout. Deze zoutvlakte (10.582 km2) is eerst een zee geweest, maar door de warmte is deze helemaal opgedroogd.
Zondag zijn we door de Altiplano gereden. Onverharde, hobbelige, kronkelige wegen..Joeppie! Deze rit duurde twee dagen waardoor we moesten overnachten in een Basic Hostel. Hier hebben we voor het eerst gezamelijk gekookt en hebben we ons eerste kampvuur gehad.
De dag erop dus weer over die leuke onverharde, hobbelige, kronkelige weg. Maar we hebben ook heel veel moois gezien. Zo hebben we de 5000 meter grens gehaald, een helder groen meer (Laguna Verde), geisers, vulkanische stenen die met een klein beetje heel veel fantasie op dieren lijken en flamingo´s gezien.
Een mooie hobbelige tocht om uiteindelijk op onze volgende bestemming aan te komen...Chili :D (Yes...weer een stempel)
We kwamen langs de grensovergang, en daar kwam je niet zomaar doorheen. Eerst moesten we een half uur wachten om uit te checken bij de politie van Peru. Vervolgens moesten we drie kwartier wachten in de rij om uit te checken uit het land Peru en daarna nog een keer een half uur wachten om in te checken in Bolivia. Uiteindelijk wel weer een nieuwe stempel in ons paspoort!
Deze zelfde dag zou om 18.00 uur onze georganiseerde tour beginnen. Gelukkig deed de bus er anderhalf uur te lang over, waardoor we om 17.40 uur uit de bus stapten, we snel een taxi moesten nemen en we om 17.59 uur op de afgesproken plek aankwamen...Fiuuuw net optijd.
Maar waar was de rest? Bleek dat we alsnog de eersten waren.
Later druppelden er wat anderen binnen, maar we waren deze dag nog niet helemaal compleet (gelukkig de volgende dag wel. In totaal zijn we met 13 personen en 2 `leiders`).
Met deze groep zijn we ´s avonds lekker uit eten geweest in een Nederlands restaurantje. Er stond zelf hutspot op het menu!
De dag erna was er free time in La Paz. We hebben wat rond gelopen, zijn op de Heksenmarkt geweest (waar ze uitgedroogde dode baby lama´s hadden hangen) en ´s avonds lekker uit eten geweest met een goed glas rode wijn, Jammie.
De volgende dag zijn we met de truck naar Livichuco gegaan, een oud traditioneel dorpje waar nog een paar familie´s wonen. Hier sliepen we in een soort hutje van opgestapelde stenen waar de gaten in de muur zaten, de deur niet dicht wilde en de douche...nouja...die wilde je gewoon liever niet gebruiken. De familie heeft ons laten zien hoe ze van een schaap/lama een trui maken, we hebben een mooie wandeling gemaakt en zij hebben hun nachtritueel laten zien. We moesten allemaal een muntstuk in onze hand houden en de leider van het dorp riep allemaal vreemde woorden en maakte rare geluiden...Het moest geluk en vrede brengen. Oja...voordat we het bijna vergeten. We hebben leuk nieuws! Stephanie heeft haar toekomst laten voorspellen en die man voorspelde dat we binnen een jaar een kindje zullen krijgen...Hoera!! Haha ;)
Na een koude nacht zijn we met de truck naar Potosi gereden. In Potosi zijn we naar een mijn geweest. Wat indrukwekkend! Jongens die daar al vanaf hun 14e jaar werken om het gezin te onderhouden, omdat de vader van het gezin is gestorven in de mijn. Mensen die daar werken worden gemiddeld 35 jaar oud. Ze overlijden aan de giftige stoffen, vallen in een gat of worden opgeblazen door dynamiet. De mannen die daar werken kauwen de hele dag op cocabladeren, roken sigaretten, drinken alcohol en dit allemaal om beter te kunnen ademen en om geen honger gevoel te krijgen, want de mijnwerkers werken daar gemiddeld 12 uur per dag zonder eten. Een ritueel van de mijnwerkers is dat ze voordat ze de mijn ingaan langs de duivel (Tio) gaan. Hier laten ze cocobladeren, sigaretten en alcohol achter. De mijnwerker steekt de sigaret op en neemt de eerste trek. Daarna verontschuldigd hij zich, omdat hij de eerste trek heeft genomen en geeft hem daarna aan Tio. Wanneer deze sigaret niet helemaal opbrand, betekent dit een slechte dag voor de mijnwerker.
Na de vieze, stoffige mijn hebben we lekker kunnen ontspannen in de Hotspring. Een warm meer tussen de bergen, heerlijk.
Vrijdag zijn we naar Uyuni gereden. En daar zijn we echt naar een te gek café geweest. De drankjes kreeg je in glazen van verschillende geslachtsdelen of in een glas waarvan je niet wist hoe je de drank eruit kreeg. Na heel wat pogingen en een klein beetje hulp lukte het dan toch.
Zaterdag zijn we naar de zoutvlaktes geweest. Wauw, wat was dat gaaf zeg. Overal waar je keek...alleen maar zout. Deze zoutvlakte (10.582 km2) is eerst een zee geweest, maar door de warmte is deze helemaal opgedroogd.
Zondag zijn we door de Altiplano gereden. Onverharde, hobbelige, kronkelige wegen..Joeppie! Deze rit duurde twee dagen waardoor we moesten overnachten in een Basic Hostel. Hier hebben we voor het eerst gezamelijk gekookt en hebben we ons eerste kampvuur gehad.
De dag erop dus weer over die leuke onverharde, hobbelige, kronkelige weg. Maar we hebben ook heel veel moois gezien. Zo hebben we de 5000 meter grens gehaald, een helder groen meer (Laguna Verde), geisers, vulkanische stenen die met een klein beetje heel veel fantasie op dieren lijken en flamingo´s gezien.
Een mooie hobbelige tocht om uiteindelijk op onze volgende bestemming aan te komen...Chili :D (Yes...weer een stempel)
-
07 Augustus 2014 - 17:38
Maud:
Ooow lievies....ik geniet gewoon helemaal met jullie mee! Wat een avontuur!
Blijf genieten
Xxxx
Ps: toch zwanger terug.......i told you so ; ) -
07 Augustus 2014 - 17:41
Jos Levink:
hoera ik word voor de derde keer opa . gaaf, leuk man . hihi -
07 Augustus 2014 - 19:14
Inger:
Wat een belevenissen weer een er lang wachten zeg. Ontzettend leuk om dit allemaal te lezen. X
-
07 Augustus 2014 - 19:15
Debbie:
Suikertante it is!!! Haha mooi verhaal schatjes. -
07 Augustus 2014 - 19:25
Paps Toon:
Alweer een fantastisch verhaal over fantastische belevenissen. Ja, leuk dat ik opa wordt zeg. Geniet van wat er nog komen gaat. Knuffel paps.
-
07 Augustus 2014 - 20:48
REINI LEVINK:
Alweer een heleboel te vertellen.SWat maken jullie toch veel mee zeg en wat een leuke foto's kunnen we zien via face-book. Gelukkig hebben we na een paar dagen weer contact met elkaar. Je weet moeders is ongerust als ze niets hoort. Jullie hoofd loopt helemaal vol om dit allemaal te onthouden. Gelukkig heb je een goeie camera meegenomen. Kunnen jullie het goed vinden met de groep ? Genioeten maar weer en we l;ezen over een week neem ik aan het volgende verslag.
Dikke kus mama -
07 Augustus 2014 - 21:01
Mark Haverkort:
Klinkt echt super gaaf allemaal. Heel veel plezier nog. Blijf vooral foto's op Facebook zetten :). -
07 Augustus 2014 - 22:15
Rob:
indrukwekkend allemaal, mooi ook om mee te maken lijkt me.
Heel veel plezier nog!
Groet'n Rob -
07 Augustus 2014 - 22:16
Nike:
Hey Schatjes! Tante word ik graag, maar wacht nog maar ffkes hoor! Nog veel te veel moois mee te maken eerst.... Geniet! Dikke kuz van Indy, oom lick en tante steffenie! En van dex natuurlijk! x -
08 Augustus 2014 - 08:46
Gerda:
Jullie beleven wel veel mmar volgens mij duurt jullie trip maar 6 maanden want de 7de gaat op in wachtijden lijkt me.veel plezier we genieten met jullie mee. Gerda -
11 Augustus 2014 - 13:18
Maureen:
Haha leuk leuk. Het stond mama al erg goed zo'n kleintje op de arm ;-p
Maar wat een super verhaal weer. Kan alleen de foto's nog niet zien :-/. Is op m'n mob lastig en op de computer doet de site t niet....stom....
Maar gaaf he met die bronnen. Was t niet onwijs koud als je er weer uit kwam? Hadden wij toen wel in Chili. Nou geniet er nog maar weer van.
Luv ya xxx -
15 Augustus 2014 - 16:40
Maureen:
Jaaaa....Ik heb eindelijk de foto's gezien. Hahaha briljant die foto's op de zoutvlakte :-D.
En die duivel ziet er idd wel eng uit...brrr ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
