Brazilië (Rio)

Na drie mooie dagen in Paraty is het tijd voor Rio!!! Na een rit van 4 uurtjes zijn we aangekomen in de voorwijken van Rio. Hier kun je al zien dat Rio echt een grote stad is. Er is al veel meer verkeer op de weg en er lopen heel veel mensen over straat. Het heeft nog 1,5 uur geduurd voordat we uiteindelijk bij ons hotel aankwamen. Met die lompe truck door het drukke verkeer heen komen is niet het makkelijkste wat je kan doen, haha. We zouden officieel rond 13:00 uur aankomen bij ons hotel, maar helaas werd dit pas 14:30 uur. Snel onze tassen droppen in het hotel en opzoek naar een broodje, want we hadden nog geen lunch gehad... HONGER!!! Gelukkig hadden we al snel een Subway gevonden en waren onze buikjes weer gevuld.

We zijn erachter gekomen dat we, naast mooie kleding die we ondertussen geshopt hebben, nog iets missen: een laptop. We lopen nu al 2,5 week achter met onze verslagen. Het vinden van een internetcafé, het schrijven van een verslag en het uitzoeken van de foto´s duurt gewoon bijna een halve dag. Na even over de app advies gevraagd te hebben aan onze familie, hebben we besloten om er toch maar één te kopen. Op advies van de mensen van het hotel konden we het beste de laptop proberen te kopen in het winkelcentrum aangezien het daar veiliger is. Wij met de metro richting het winkelcentrum. Aangekomen bij het juiste station gingen we naar buiten, maarja dan sta je in Rio en heb je geen idee welke kant je op moet lopen. Gelukkig hadden we een kaart meegenomen uit het hotel (zeg maar gerust een halve atlas :P). Stonden we daar met onze uitgeklapte megakaart te zoeken naar de straat waar we heen moesten. We voelden ons nu wel echte toeristen haha. Gelukkig kwam er al snel een man om ons te helpen en de weg te wijzen....Aah gevonden! In het winkelcentrum was welgeteld één winkel waar je laptops kon kopen. In de winkel hebben we even zelf rondgekeken welke laptops er allemaal zijn en we hadden al snel onze keuze gemaakt. Wij naar de verkoper om te vragen of we die konden kopen. Gelukkig sprak de verkoper geen Engels, want anders zou het natuurlijk te makkelijk zijn geweest. Gelukkig bestaat de site vertalen.nu dus konden we onszelf verstaanbaar maken. De laptop die we hadden uitgekozen was de laatste die ze nog hadden, maar deze stond in het Portugees. Aangezien we niet echt goed zijn in Portugees vonden we het handiger om de instellingen in het Nederlands te hebben. Volgens Rick moet dit namelijk kunnen op elke computer. De verkoper was alleen een verkoper en wist verder niks van computers. We mochten wel zelf proberen of we de computer in het Nederlands konden krijgen. Na drie uur lang proberen kregen we het niet voor elkaar en zijn we zonder laptop weer naar huis gegaan.

Om 20:00 uur hadden we afgesproken om met de hele groep uit eten te gaan, aangezien het de laatste avond was. We waren mooi op tijd terug in het hotel en dus had Rick nog wel tijd om even zijn haar te scheren. In Paraty had hij namelijk een tondeuse gekocht. Het scheren van zijn haren ging heel goed, totdat de batterij van de tondeuse op was........... OEPSSS. Met een half geschoren hoofd moesten we dus op zoek naar een kapper. Gelukkig was er naast ons hotel een kapsalon waar we terecht konden. Rick ging in de stoel zitten en deed zijn pet af. De kapper keek en begon hard te lachen, wat natuurlijk terecht was. Met schaamrode wangen zijn uiteindelijk de haren van Rick geschoren en zag het er weer netjes uit.

Tijdens de wandeling naar het restaurant zeiden we nog tegen elkaar: "hopelijk is het geen buffet, want daar heb ik vandaag echt geen zin in". Verrassing...het was een buffet! Het was zelfs zo erg dat je je eten moest laten wegen. Geen succes dus. Nouja dan maar na het eten nog even ergens een drankje drinken om de avond af te sluiten.
De volgende ochtend was, na het ontbijt, de trip met Dragoman over. We moesten hierdoor ook voor 12:00 uur uitchecken bij het hotel. Wij tijdens het ontbijt snel opzoek naar een hostel. Helaas konden we niet echt wat vinden wat in onze prijsklasse viel. Omdat we samen met een paar mensen van de groep nog naar Jezus Christus de verlosser wilden, moesten we nu toch wel weg.
Na een busrit wat alsmaar hoger en hoger ging, kwamen we aan bij het beeld. Niet alleen kon je natuurlijk het standbeeld zien, maar had je ook nog eens een prachtig uitzicht over de stad.

Terug in het hotel zijn we weer opzoek gegaan naar een hostel. We wilden graag een privé-kamer, alleen kwamen we er al snel achter dat dit gewoon te duur is in Rio. Het werd een dorm-room waar vier mensen kunnen slapen. Snel onze tassen pakken en opzoek naar een taxi die ons wil brengen naar ons hostel. We hadden een taxi aangehouden en lieten de taxichauffeur de naam van de straat zien. Deze brabbelde wat in het Portugees en reed weg.... huh wat is dat nou weer? Nouja dan maar de volgende taxi. Ook hem lieten we de straatnaam zien, brabbelde wat en reed toen ook weg... VAAG. Wij weer terug naar het hotel om een taxi te vragen. Het hotel regelde voor ons een taxi en deze reed gelukkig niet weg. Aangekomen bij het hostel snapten we eindelijk waarom de taxi chauffeurs ons niet wilden wegbrengen. Het hostel lag namelijk voor een favela wijk. Tijdens het inchecken toch maar even vragen of we hier wel veilig zijn. De reactie was dat dit de veiligste plek van Rio is. We keken elkaar aan en zeiden: "laten we het een nachtje proberen, mocht het niks zijn dan gaan we gewoon weer weg". Het lijkt allemaal heel eng, maar dat is het echt niet. Het is een soort van rijkere favella wijk waardoor je hier prima kunt zitten. Helaas zit het hostel wel op een hele grote bult, maar ook daar hebben ze wat op bedacht. Onderaan de bult staan allemaal motortaxi´s en voor 0,80 euro brengen ze je naar boven toe. Echt gaaf om achterop te zitten en de bult op de crossen.

Met onze nieuwe Australische vrienden, Lee en Meg, hebben we die middag nog heerlijk gelunched voordat zij naar het vliegveld toe moesten. Toen ze weg waren, zijn wij naar een ander winkelcentrum gegaan om te kijken naar een laptop. In het winkelcentrum liepen we de eerste de beste winkel binnen waar ze computers verkopen. We zagen dezelfde computer als gisteren en vroegen aan de verkoper of we deze konden kopen en of hij wist of de instellingen in het Nederlands gezet konden worden. Hij vertelde ons dat we een nieuwe laptop kregen en dat we hem dus nog moesten instellen. Bij het instellen van de computer kun je kiezen voor elke taal die je wilt. Binnen 15 minuten stonden we weer buiten met een nieuwe laptop (we konden namelijk binnen 3 dagen ruilen mocht het niet lukken) JAHOE!!
Na nog een uurtje rondgelopen te hebben in het winkelcentrum zijn we terug naar huis gegaan. Onderweg zijn we langs de supermarkt gegaan om avondeten en ontbijt te kopen. We wilden vanavond lekker zelf gaan koken. Gebakken aardappeltjes, erwtjes en worstjes. Met de volle boodschappentassen kwamen we, met behulp van de motortaxi, aan bij het hostel. Snel even onze koelspullen in de koelkast leggen en dan kijken of we onze laptop aan de praat kunnen krijgen. Bij het installatieproces konden we inderdaad kiezen voor Nederlands. "Huppa" dachten we... installeren die hap. Na de installatie bleek dat het nog steeds Portugees was. Chips... wat nu? Na een uurtje gepield te hebben en een nieuw taalpakket gedownload te hebben, kregen we het voor elkaar om de instellingen in het Nederland te krijgen. YES... een nieuwe laptop dus. Ondertussen zagen we in onze kamer dat het tussen 19:00 uur en 20:00 uur happy-hour is in het barretje bij ons hostel. 2 caipirinha´s voor de prijs van 1 :D. Als backpacker moet je natuurlijk gebruik maken van dit soort acties, haha. Na een paar caipirinha´s zagen we dat het al 21:30 uur was. Zullen we nog koken? Nee nu niet meer... We kozen ervoor om nog een caipirinha te bestellen en daarna naar bed te gaan (alcoholisten????). We hebben allebei heerlijk geslapen die avond.

Donderdag was het helaas niet zo mooi weer in Rio. Gelukkig hadden we ons programma hierop aangepast. `s Ochtends hebben we eerst geskypt met het thuisfront en ´s middags zijn we naar het Maracana stadion geweest. Een mooi stadion, maar we hadden allebei iets meer spektakel verwacht van een stadion waar de finale van het WK in is gespeeld. Wel echt tof om te zien hoor. Die avond wilden we dan het eten maar opeten wat we officieel gisteren zouden maken. Helaas had Stephanie een beetje last van haar buik en hebben we die avond weer niet gekookt. Dit is wel goed voor de portemonnee :P

In het hostel hadden we een blaadje gevonden voor een free walking tour. We hadden in gedachten om dit morgen dan maar direct te gaan doen. ` s Ochtends er redelijk op tijd uit, omdat we toch nog wel een stukje met de metro moesten en deze zit nou niet echt bepaald om de hoek. De man in het hostel had ons gisteren wel uitgelegd waar we heen moesten. Bij een grote klok moesten we zijn. Toen we de metro uitstapten zagen we direct een grote klok staan. Dit moest hem wel zijn. We waren alleen drie kwartier te vroeg aangekomen, dus hadden we nog tijd om even rond te lopen en een vers sapje te drinken (goed voor de vitamientjes). Na het sapje hadden we nog 20 minuten om de plek te vinden. Iemand met een geel shirt zou daar moeten staan om de mensen op te wachten. Bij de klok konden we alleen niemand vinden. Zouden we dan toch ergens anders moeten zijn? Na nog 45 minuten gezocht te hebben naar iemand met een geel shirt, hebben we de moed opgegeven en hebben we een eigen tour gedaan. Met behulp van een kleine plattegrond konden we de attracties van de stad ook wel vinden. De free tour zou ongeveer 4 uurtjes duren. Onze tour duurde ook zolang, maar wij hebben ondertussen ook nog even ergens een broodje gegeten. Na die 4 uurtjes zijn we het centrum ingelopen van Rio en hebben we de rest van de middag nog lekker rondgekeken. De zonnebril van Rick was al 3 dagen geleden kapot gegaan en eindelijk konden we een zonnebril vinden die niet al te duur was. Eindelijk geen last meer van de scherpe zon :D.
Nu alleen nog de favella tour regelen voor morgen. Op de kaart konden we zien dat er in onze buurt een informatiepunt is. Daar moet je vast wel de tour kunnen regelen. Heel vreemd allemaal, maar we moesten naar een ander informatiepunt om de tour te regelen. Waarom hebben die dingen niet gewoon een connectie met elkaar? Nouja dan maar naar het andere informatiepunt. De hele dag hadden we al veel gelopen dus de laatste 20 minuten konden er ook nog wel bij.
Daar hebben we gelukkig de tour kunnen regelen. Eenmaal terug bij het hostel hadden we honger gekregen. Ook niet zo gek toch na 35 km gelopen te hebben!? Dit keer wel de aardappeltjes, erwtjes en worstjes gebakken. In de supermarkt hadden we ook wat zout gekocht voor over de aardappeltjes, maar we kwamen er tijdens het koken achter dat dit helaas geen zout was. Wat het wel was weten we nog steeds niet, maar echt lekker was het niet. Na het eten nog even een caipirinha drinken en naar bed.

We werden deze morgen opgehaald voor de favelatour. We zaten met 8 anderen in een open auto. Bij de favela aangekomen voel je je toch een beetje vreemd. Je loopt daar als toerist, terwijl al deze mensen het natuurlijk niet heel goed hebben. We zijn eerst helemaal naar boven gegaan en vanuit het balkon van een hostel konden we over de hele favelawijk heen kijken. Duizenden kleine, gekleurde, vierkantje huisjes die hutje mutje en boven op elkaar staan. In deze wijk wonen 130.000 mensen. De meeste mensen werken binnen de wijk en verdienen een minimumloon van 700 real (233 euro) per maand. Een gemiddeld appartement in Rio kost 2500 Real per maand, waardoor deze mensen dus niet anders kunnen dan in een favela wonen. Toen we naar beneden liepen, moest je door smalle, stinkende gangetjes, liepen we langs een marktje waar het vlees in de brandende zon hangt en de kinderen op blote voeten wat proberen te spelen. We mochten van onze guide ook niet overal foto's van maken, omdat je hiermee de mensen beledigd. Bijna in elke straat zag je wel politie staan. Deze politie is er niet alleen voor de toeristen, maar ook voor de bewoners zelf. Doordat er politie is, is de criminaliteit veel minder geworden. Deze favela wijk is eerder namelijk erg gevaarlijk geweest. Er woonden hier 3 mannen. Deze mannen hadden de hele favela in hun macht. Eén van deze mannen zit nu in de gevangenis, de andere is naar een andere favela verhuist en de laatste is door een ander vermoord. Nu deze mannen niet meer in deze wijk wonen, is hier veel meer rust en kun je er als toerist hier prima rondlopen.
Na de favelatour zijn we nog even naar het strand geweest voordat we naar de Sugerloaf mountain gingen. Met een kabelbaan zijn we naar boven gegaan. De Sugerloaf mountain bestaat uit twee bergen en is 360 meter hoog. Niet heel hoog, maar je kon over de hele stad kijken. We zijn hier gebleven tot en met de zonsondergang en toen we weer bij de kleine berg waren was het al zo donker dat je alle lichtjes van de stad kon zien. Wat een uitzicht was dat zeg!

Er is er één jarig, hoera hoera!! Stephanie is vandaag 25 jaartjes jong geworden en dat moet natuurlijk gevierd worden.
Iets na 0:00 uur werd ik wakker. Rick zat met een grote lach op zijn bed. De hele kamer was versierd met toiletpapier, omdat het hostel geen vlaggetjes had. Rick had een hele lieve brief voor mij geschreven en liet daarna het filmpje, dat Maureen en Debbie voor mij hadden gemaakt, zien. Wauw...Ik voelde me direct jarig!
Na een paar uurtjes nog geslapen te hebben, hebben we een lekker ontbijtje gehaald. Verse broodjes, eitje en een vers sapje. Later hebben we nog even met de familie geskyped. Heel toevallig was namelijk vandaag ook de familiedag, dus er is veel voor me gezongen. De rest van de dag hebben we lekker op het strand gelegen, hebben we onze champagne opgedronken en heeft Rick mij ´s avonds naar een super gezellig en goed restaurant meegenomen. ´Vandaag even niet op de centjes letten´´, zei Rick. We hebben een koud en warm voorgerecht gehad, een lekker stukje vlees, een nagerecht en als afsluiter koffie met liquor 43. Het was een topavond. Om de verjaardag goed af te sluiten wilden we nog even een drankje doen in een gezellig café. Helaas vertelde iedereen ons dat er op zondag in Rio niks te doen is. WAAATTTT....in Rio niks te doen???
Helaas...dan maar terug naar het hostel. Maar wat een top verjaardag heb ik gehad! Heel bijzonder om dit in Brazilië te vieren :D

Maandag zijn we met de bus naar Soa Paulo gegaan. We hebben die avond nog even wat gegeten bij een goedkoop restaurantje en zijn toen op tijd naar bed gegaan. Omdat het in Sao Paulo erg mooi weer was, zo rond de 27 graden, zijn we de volgende dag naar het grootste park van Sao Paulo geweest. We waren er nu op een dinsdag, dus het was lekker rustig. Er zijn mensen aan het sporten, wandelen, picknicken of gewoon lekker aan het rondhangen. Wij hebben wat broodjes en wijn gekocht bij de supermarkt en we hebben de hele dag in het park gehangen.

Omdat er op zondag niks open was in Rio om Stephanie's verjaardag goed af te sluiten, wilden we deze avond naar een leuk café. We hebben het beste samba café opgezocht waar ze live- muziek spelen. Het was even zoeken, maar naar wat rond gevraagd te hebben, zaten we inderdaad in het beste samba café. Geweldig...iedereen danste, dus Rick en ik konden natuurlijk niet achterblijven. We hebben lekker wat gedronken en heerlijk gedanst. Het was een super verlaat-afluistings- verjaardags-avondje. Gelijk ook de laatste avond in Zuid- Amerika. De volgende dag vertrekt ons vliegtuig om 18.00 richting Zuid-Afrika. Op naar een nieuw continent, een nieuwe cultuur, een nieuw avontuur!