Argentinië

Na ons heerlijk zelfgemaakte diner, moesten wij de volgende dag ook ontbijt maken. Je raadt het nooit…maar vandaag op tijd vertrokken opweg naar Estancia (paardenranch). Om ons verblijf daar in te wijden, had de eigenaar een wijnproeverij voor ons georganiseerd. Dit was nog eens een wijnproeferij!!! Heerlijke volle glazen wijn, kazen, openhaard en veel informatie over de wijnen. Naast de wijnen hebben we ook verschillende oliën geroken. Deze oliën roken naar geuren die je ook in de wijn kunt ruiken bijvoorbeeld: smoke, peper, grapefruit, lemon, boter, etc. Bij elk goed geraden geur kreeg je een punt. Wij hadden in totaal wel 2 punten gescoord. Rick had peper en Stephanie had de boter goed…helaas geen fles champagne voor ons. Na aardig wat wijntjes en genoeg kaas redelijk optijd naar bed om fris de volgende dag op het paard te kunnen zitten.

Het paardrijden was echt te gek! De eerste dag was het best spannend, want hoe werkt zo iets? Er zit geen gas en rem op…euhh…wanneer gaat zo´n ding lopen en vooral, hoe stop ik? De eigenaresse zei dat een paard hetzelfde werkt als een joystick. Dus met die uitleg reden we met
17 paarden door het uitgestrekte landschap. De eerste dag zijn we naar de ´top of the world´ (hoogste punt op de ranch) geweest. De lunch werd verzorgd door de medewerkers daar en na de lunch kregen we een workshop lasso werpen. Eerst oefenen op een paal en daarna op echte koeien! Beide hebben we een koe gevangen :D. Na de eerste dag paardrijden hadden we live muziek. Iemand op de gitaar, die echt heel erg goed was en een oude man achter een keyboard, dit was zo gezegd….erg interresant ;) De tweede dag reden we richting een kleine waterval. Dicht bij de waterval hadden we de lunch. Deze lunch was ook erg interessant…Stephanie was haar boterham aan het eten in een mierenhoop en wat voor een mieren! Deze kennen wij niet in Nederland, het leken wel wespen zonder vleugels. Ze zaten overal..Helaas ook gebeten :( auw. Na wat gegil en wat gelach zijn we naar de waterval gelopen. Hiervoor moesten we een rivier over met losliggende stenen. Waarschijnlijk door nog steeds de schrik, verloor Stephanie haar evenwicht en stond met beide benen tot haar knieën in het water.
Na een lekkere warme douche was het tijd voor de Argentijnse barbecue. Grote stukken vlees met lekkere salades, erg lekker! Deze avond werden er ook flessen champagne uitgereikt. Één voor de meest geraden oliën, één voor het beste lasso werpen, één voor de grootste klungel op het paard en één voor Stephanie, omdat ze niks anders kon dan blij kijken…zelfs bij de mieren en zelfs bij het waterincident. Na de barbecue hebben we nog wat gedronken, gelachen en oja…gedanst! Één van de deelnemers had gehoord van Stephanies dansachtergrond en natuurlijk moest dit geshowed worden.

Na drie mooie dagen door te hebben gebracht op de ranch was het tijd om weer verder te gaan. Een korte rit bracht ons bij Cordoba, de twee na grootste stad van Argentinië. Dit was meer een soort van tussenstop omdat de rit naar Buenos Aires anders te lang was. Cordoba is een gezellige stad. Grote winkelstraten en veel verschillende marktjes. De reis duurt nu vier weken en we zijn erachter gekomen dat we iets missen in onze tas: MOOIE KLEREN! Dus… shoppen ;) Rick heeft een mooie blouse gekocht, helaas konden we voor Stephanie niks vinden. Dan maar in Buenos Aires voor haar shoppen… heel vervelend ;). We wilden deze avond op tijd naar bed dus vlug even ergens een hapje eten. Rond 20:00 uur liepen we het restaurant binnen. Helaas bleek dat hier pas om 20:30 uur de keuken open gaat. Tsja, dan maar een half uurtje wachten.

In alle vroegte moesten we er de volgende ochtend uit voor de reis naar Buenos Aires. Onderweg zag je van alles voorbij komen op de snelweg: Wielrenners op de vluchtstrook, Scooters op de snelweg en zelfs een paard en wagen…haha. Na een rit van 11,5 uur kwamen we aan in de hoofdstad van Argentinië. Wat een mega stad. De eerste avond in BA zijn we met de groep uit eten geweest en hebben we een drankje gedronken, omdat voor de meeste van de groep dit de laatste avond was. De eerste dag in BA hebben we een fietstour gedaan. Deze tour liet ons de noordkant zien. De wat rustigere en rijkere kant van de stad. Met deze tour zijn we door veel parkjes gefietst en bij de grootste (en duurste) begraafplaats geweest. Op deze plek ligt ook Evita begraven. Het enge van deze begraafplaats is dat je de kisten gewoon kunt zien, ze liggen dus niet onder de grond. Dit doen ze uit respect zodat je niet over de mensen heen kunt lopen. Die avond hebben we de nieuwe groep ontmoet. Nouja ontmoet… twee minuten gezien omdat we na het fietsen snel door gingen naar de Tangoshow. We leerden de tango, hadden een 3-gangen diner en als laatste de grote show. Wat een super avond. Met een certificaat in onze zak weer terug naar het hotel. Onze laatste dag in Buenos Aires zijn we naar de grootste markt van de stad geweest. Deze markt is alleen op zondag geopend. Heel veel kraampjes en hier en daar wordt er muziek gemaakt en gedanst. Echt veel tijd voor de markt hadden we niet, want we wilden graag die avond naar de voetbalwedstrijd van River Plates. Hiervoor moesten we eerst op zoek naar een metrostation. Die hadden we al snel gevonden, maar helaas was deze gesloten. Gelukkig zagen we aan de overkant nog een ingang. Pech… ook gesloten. Na een uur zoeken hadden we eindelijk een open ingang gevonden. Wat blijkt nou: ze zijn alle ingangen aan het renoveren, waardoor er maar 1 op de 4 ingangen open is. Nouja.. wij met de metro dus richting het stadion. Het was nog een klein stukjes lopen vanaf het station, maar de weg vinden was niet moeilijk met al die supporters. 500 meter voor het stadion werden we tegen gehouden door de politie. Zonder kaartje kom je niet verder dan dit. BALEN! Dan maar weer terug met de metro. Omdat de voetbal niet door kon gaan, hadden we het idee om lekker uit eten te gaan. Dus op tripadvisor zoeken naar een goed restaurant. Binnen 5 minuten hadden we een restaurant gevonden. Hup de taxi in en naar het restaurant. Na betaald te hebben voor de taxi bleek het restaurant dicht te zijn en zijn we maar weer terug gelopen in de hoop dat we onderweg wat tegen zouden komen. Na 20 minuten kregen we echt wel honger en zagen we een restaurantje. Het was er druk, dus het zal wel goed zijn? Helaas kunnen we zeggen dat alleen de wijn goed te drinken was. Wat een pech… dan maar een lekkere MacFlurry halen. Het was best druk bij de Mac dus we moesten even in de rij. Toen we eindelijk aan de beurt waren zei de vrouw dat ze geen MacFlurry´s meer hadden. Natuurlijk… dat kan er ook nog wel bij. Gelukkig zat 200 meter verderop nog een Mac en hebben we daar ons ijsje gekocht. Omdat het ondertussen al 00:00 uur was, gingen we maar snel naar bed om de volgende dag een nieuw avontuur aan te gaan met de nieuwe groep (waarvan trouwens de gemiddelde leeftijd 50+ is… wat zal dit worden?).