Argentinië en Brazilië

De eerste dag met onze nieuwe groep was direct een ontzettende leuke dag: een 12 uur durende rit met de truck. Aangekomen op de camping moesten we eerst onze tent opzetten om vervolgens te gaan kokkerellen. Vandaag op het menu (met dank aan Ellen Roetgerink) spaghetti met créme fraiche en tonijn. Het was onze eerste keer dat we dit gerecht maakten, maar het viel gelukkig bij iedereen goed in de smaak. Na het eten hebben we nog lekker bij het kampvuur gezeten om iedereen wat beter te leren kennen.
De volgende dag hadden we weer een lange rit voor de boeg. Deze rit bracht ons naar Puerto Iguazu. Hier sliepen we in een dorm, een kamer voor meerdere personen. Gelukkig waren er nog geen anderen, dus hadden we de kamer voor ons alleen. Samen met een paar groepsgenoten zijn we naar een all-you-can-eat buffet geweest. Pfoeeh...we knapten bijna uit elkaar.
Na een goede nachtrust zijn we naar de Iguazu Falls Argentinië geweest. Wat een dag was dat. Per seconde valt hier 6,5 miljoen liter water naar beneden, wat een geweld! Om het geweld van dichtbij te zien zijn we met een speedboot langs twee watervallen gevaren. Kletsnat kwamen we weer terug. Na al dat water, dieren die je voedsel stelen en een paar honderd foto´s gingen we terug naar het hostel. Omdat we nog niet genoeg hadden van al dat water hebben we nog even gezwommen in het zwembad. Het water was niet echt warm, brrrrr....dan maar opwarmen met een caipirinha :p ...lang leve happy hour :D. Van zo´n intensieve dag krijg je wel trek. Dit keer geen buffet, maar een broodje bij het hostel. Hmmm lekker...droog brood met taai vlees, echt een aanrader. Na een paar drankjes was het tijd om naar bed te gaan. Aaah chips...helaas nu wel kamergenoten.

Zo..nu hebben we wel weer genoeg gezien van Argentinië en wordt het tijd voor onze volgende stempel. Na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij de grensovergang. Na het invullen van alle papieren kregen we onze vijfde stempel....WOEHOEEE we zijn in Brazilië!!
Na de grensovergang moesten er eerst boodschappen gedaan worden. Gelukkig niet door ons, want onze taak zat er op. Een uurtje vrije tijd dus :) Even lekker rondgelopen, geld gewisseld en nieuwe slippers geshopt. Na het shoppen door naar de camping. We hadden geen middagprogramma, dus heerlijk chillen aan het zwembad. De boodschappen die die middag zijn gehaald, waren ´s avonds toch niet nodig. We hadden namelijk met zijn allen besloten om naar een dinner-show te gaan. Het eten was er echt super goed en de show was erg leuk om te zien. Geslaagde avond dus!
De dag erop zijn we weer naar de Iguazu Falls geweest, maar nu aan de Braziliaanse kant. Hier hebben we de Devils throat gezien, drie watervallen die bij elkaar komen. We stonden niet eens heel dicht bij, maar door de wind werden we aardig nat. Die middag konden we ook naar een vogelpark, maar omdat Rick´s fobie voor vogels nog niet minder is geworden leek het ons beter om maar niet te gaan. Eenmaal terug op de camping hebben we ons vorige verslag getyped. Gelukkig hadden we een hele snelle computer en duurde dit maar vier uur...maarja wel weer een leuk verslag en mooie foto´s geüpload. Zaterdag moesten we er vroeg, zeg maar heel vroeg, uit. We hadden onze wekker om 04:30 gezet, omdat we om 05:30 uur wilden vertrekken. We moesten namelijk 800 km overbruggen. Na een rit van in totaal 13 uur kwamen we aan in Bonito. Na het opzetten van de tent zijn we met een paar mensen van de groep het centrum in gelopen om een hapje te gaan eten. Bij het restaurant kwamen we nog drie Nederlanders tegen waarvan er één in Bonito woont. Zij gaven ons de tip om naar de rivier van Bonito te gaan. Na het eten zijn we nog even een barretje ingedoken. Na een vurig drankje en nog een paar andere drankjes besloten wij om terug te gaan naar de camping. De rest wilde nog even door. Waren wij even blij dat we niet mee zijn gegaan. De volgende dag lagen ze allemaal met een dikke kater in bed. Tijdens hun kater hebben wij een fiets gehuurd en een ticket voor de rivier gekocht. We zouden ongeveer 7 km moeten fietsen om bij de rivier te komen. De routebeschrijving was heel simpel: je gaat alsmaar rechtdoor tot dat je bij een rotonde komt. Bij deze rotonde ga je linksaf en kom je bij een hobbelige weg. Hier zullen ook bordjes staan met de naam van de rivier erop, Balneario Municipal. Na een stukje gefietst te hebben zagen we inderdaad een bordje staan met Balneario. Omdat dit het enige was wat we hadden onthouden van de naam dachten we dat we hier linksaf moesten slaan...alleen hier was nog geen rotonde. Na wat overleg hebben we besloten om toch die kant op de fietsen...want ja..de naam staat erop, dus het zal wel goed zijn. 500 meter verderop begon inderdaad een hobbelige weg, dit moest dus wel de goede weg zijn. Na een half uur fietsen vonden we het toch raar dat we er nog steeds niet waren. We hadden ondertussen toch al wel een keer 7 km gefietst. Terug fietsen of door fietsen? hmmm...toch nog maar even door fietsen. We zagen weer een bordje met Balneario erop. Ooh, gelukkig...we zitten toch goed. Na nog meer fietsen en nog meer fietsen en nog meer fietsen kregen we echt vraagtekens. Maar we zagen nog steeds bordjes met Balneario erop. Na in totaal 2 uur te hebben gefietst, kwamen we eindelijk aan bij de ingang van de rivier. Helemaal uitgeput en bezweet, maar toch ook blij dat we er eindelijk waren, lieten we bij de ingang onze tickets zien. De mevrouw aan wie de tickets hadden gegeven begon hard te lachen. In het Portugees brabbelde ze wat, maar we snapten er niks van. Een andere man kwam erbij en vertelde ons in gebrekkig Engels dat we bij de verkeerde rivier stonden. Nouja...eigenlijk wel de juiste rivier, maar de verkeerde ingang. Dit was namelijk de duurdere kant Balneario do Sol. Wij moesten naar de andere kant, Balneario Municipal. De man vertelde ons dat er niks anders opzat dan een stuk terug te fietsen. 6 km zou het zijn. Na weer even gefietst te hebben kwamen we een man tegen. Niet helemaal zeker waar we heen moesten vroegen we hem de weg. De man tekende voor ons de route in het zand. Na wat heen en weer gebrabbel bleek dat we helemaal terug moesten naar waar we voor het eerst het bordje Balneario hadden gezien. Daar moesten we de grote weg verder volgen net zo lang tot dat we bij een rotonde kwamen. De tekening liet ons zien dat deze twee ingangen heel dicht bij elkaar lagen. Helaas vertelde hij ons dat we niet binnendoor konden en er echt omheen moesten. 10 km terug naar de grote weg en nog eens 5 naar de andere ingang. Uiteindelijk kwamen we om 15:00 uur aan bij de juiste ingang van de rivier. Wat waren wij blij dat we eindelijk het water in konden. Net toen we erin wilden springen, zagen we mega grote vissen....hmmm....moeten wij hier tussenin gaan zwemmen?? Iedereen deed het, dus het zal wel kunnen. Huppa..met een sprong het water in en lekker afkoelen tussen de vissen. We hadden helaas nog maar 2 uurtjes over, maar het waren 2 heerlijke uurtjes. We hebben onze lunch nog opgegeten, biertjes gedronken en lekker gechilled. Helemaal uitgerust stapten we met ons nog steeds zere kont weer op de fiets voor de laatste 7 km. Pfoeeh..eindelijk terug..wat een dag. Snel nog even een verkoelende duik in het zwembad en daarna lekker in de hangmat. Na het avondeten niet al te laat naar bed, want de volgende dag moesten we er weer vroeg uit om te gaan snorkelen. 07:00 uur zaten we in de taxi. Onderweg kwamen we allemaal mooie dieren tegen: toekans, papegaaien, spechten en emoes. Na een uurtje rijden kwamen aan bij Rio da Prata. Hier kregen we een korte uitleg, moesten we ons in een mega strak wetsuite proppen en gingen we met een busje naar het bos om vervolgens naar de rivier te wandelen. Het water was echt super helder. Je zag alles tot aan de bodem. Door het wandelen kregen we het aardig warm, dus snel het water in. Eerst konden we even oefenen en mochten we nog op de bodem staan. Zodra we van het oefenterrein afgingen, mocht dat namelijk niet meer. De stenen waren te scherp en door de grond niet aan te raken bracht je zo min mogelijk schade aan. Het was even wennen tussen de vissen, maar uiteindelijk zwommen we tussen hele scholen en hebben we joekels van vissen gezien. Na 2 uurtjes snorkelen hadden we een uitgebreide lunch. Toen we rond 02:00 uur weer terug waren op de camping lagen we allebei uitgeput in de hangmat. Even een powernapje. Die avond zijn we weer met een aantal mensen van de groep gaan eten in het centrum. Lekkere vis en een goed glas wijn. Een leuke eerste week met de nieuwe groep.