Vietnam week 1

Jaaa!! Schone lucht...wat is het toch fijn om in Vietnam te zijn.
Toen we een taxi hadden geregeld die ons naar het hotel kon brengen, waren we verbaasd over hoe rustig het was op straat. Dit hadden we in drie weken niet meer gezien. We hadden dit nog niet tegen elkaar gezegd en daar kwamen de duizenden scooters hahaha!! Hebben wij iets gezegd??
Weetje: de officiële vliegtijd tussen Hongkong en Ho Chi Min is 2 uur. Omdat wij natuurlijk het goedkoopste ticket wilden, hebben wij er 12 uur over gedaan. Aangekomen in ons hotel gingen we daarom maar eerst even een powernapje doen. Toen we eindelijk uit ons bed waren gerold hebben we in het hotel geluncht. Rijst, groente, wat vlees...lekker hoor :)
´s Middags hebben we lekker gezwommen en toevallig hadden een man en een vrouw daar ook zwemles. De zwemleraar hees zich in een volledige wetsuit. Wij dachten hierdoor dat die man en vrouw aardig konden zwemmen en ze misschien gingen duiken ofzo. Na een goede warming-up gingen ze het water in met bandjes, hé?? Die man en vrouw konden niet zwemmen en waren dus beginners. De zwemleraar in zijn sexy wetsuit commandeerde vanaf de kant wat ze moesten doen. We hebben echt met verbazing staan kijken. Waarom doet die man in hemels naam een wetsuit aan. Ten eerste: het was 30 graden! Ten tweede: het is gewoon een zwembad en ten derde: hij ging niet eens het water in!! Hahaha....wat een...tja, bijzondere zwemles.
Na het zwemmen was het alweer tijd om te eten...Omdat het buffet ons zo goed was bevallen hebben we ´s avonds weer in het hotel gegeten. Hmmm...er stond nu wel iets anders op het menu. Kippenpoten..en dan bedoelen wij geen kippenpootjes die wij lekker afkluiven..maar echte kippenpoten!! Vishoofden en nog meer dingen die wij liever niet wilden proberen...mietjes hé :P. Dan maar wat extra rijst.

De volgende dag hebben we wat cultuur gesnoven. We zijn naar het herenigingspaleis, het centrale postkantoor en de Notre Dame kathedraal geweest. Het herenigingspaleis is in de oorlog een woning geweest voor Duong van Minh. Hij was de president van Zuid-Vietnam. Vanuit deze woning regeerde hij ook. Het paleis is de plek waar het einde van de Vietnamoorlog werd ingeluid met de val van Ho Chi Minh (Saigon) toen een Noord-Vietnamese tank door de hekken van het paleis stormde en soldaten de vlag van het dak neerhaalden en president Duong Van Minh arresteerden.
Het Centrale postkantoor wordt nog steeds gebruikt als postkantoor, maar is tegelijkertijd ook een bezienswaardigheid. Het postkantoor is een typisch Frans bouwwerk. In deze stad zijn nog veel meer gebouwen uit de Franse tijd. Dit postkantoor is daar een goed voorbeeld van.
De Notre Dame kathedraal is ook gebouwd door de Fransen, maar zeker niet te vergelijken met de Notre Dame in Parijs. De kerk in Ho Chi Minh was gebouwd om diensten aan te bieden voor de gelovige Franse kolonisten. De houten kerk die er eerst had gestaan was veel te klein en zwaar beschadigd door termieten.

Omdat we nog lang niet alles van de stad hadden gezien zijn we vandaag weer op pad gegaan met onze kaart op de telefoon. Als eerste zijn we naar het oorlogsmuseum geweest. Daar stonden nog verschillende tanks, kleine vliegtuigen, maar vooral hingen er in het museum heel veel indrukwekkende foto´s. Verschrikkelijke foto´s kunnen we wel zeggen. Kinderen die helemaal misvormd zijn geboren, omdat de ouders de giftige stof 'Agent Orange' hebben binnen gekregen. Geen armen, te korte benen, kromme ruggetjes en misvormde hoofden. Ook hingen er foto´s van mensen die zijn getroffen door bommen of kogels. Foto´s die voorgoed in je geheugen gegrift staan....bah.
Na het museum wilden we nog drie dingen zien. Het Ho Chi Minh plein, de markt en de Hindu tempel. Als eerste opzoek naar het plein. Nou..het plein stond er niet meer, want ze waren bezig met een renovatie. Het plein was nu één grote bouwput. Dan maar opzoek naar de markt. De markt was echt grappig. Je was nog niet binnen en iedereen begon aan je te plukken. Ze wilden allemaal dat je in hun winkeltje kwam kijken en alles was de beste prijs voor ons. Hoe verder je in de markt liep, hoe smaller alles werd. Toen kwamen we nog langs allemaal eten en dat stonk zo erg dat we maar snel weer naar de uitgang zochten. Als laatste zijn we naar de Hindu tempel geweest. Een leuk klein tempeltje die opgedragen is aan de Hindoe Godin Maraimman.

Vrijdag zijn we met een tour naar de Cao Dai tempel en de Cu Chi tunnels geweest.
De Cao Dai is een poging om de ideale religie te creëren. Het resultaat is een mengelmoes van Boeddhisme, Islam, Confucianisme, Taoïsme, Vietnamees spiritualisme en Christendom. "Cao Dai" betekent letterlijk "hoge toren" en op deze manier wordt er verwezen naar God. Toen we aankwamen bij deze tempel ging er net een ceremonie van start. Snel onze slippertjes uit en we mochten nog net naar binnen. De mensen hadden allemaal een gewaad aan en gingen in nette rijen in kleermaker zitten. Toen hoorde je een luide gong en de mensen begonnen geluiden te maken. Elke keer als er een gong klonk, gingen ze met hun hoofd naar de grond. De ceremonie duurde ongeveer 30 minuten. Heel gaaf om te zien hoe het bij dit geloof gaat. Ze waren wel heel streng voor de toeristen. Je mocht absoluut niet over een bepaalde lijn bij de deur. Al kwam er maar 1 teen overheen, dan kwam er direct iemand aan om te zeggen dat je iets naar achteren moest. Na een lokale lunch zijn we naar de tunnels gegaan. De tunnels waren de locatie van verschillende militaire campagnes tijdens de Vietnamoorlog. We kregen verschillende dingen te zien. Als eerste een piepklein luik waar je net in je eentje inpast. Op het moment dat er tegenstanders in het bos liepen kwam er iemand uit het luik met een sniper (groot geweer). Na een paar keer schieten, kropen ze zo snel mogelijk ondergronds naar een ander luik om daar weer naar boven te komen en te schieten. Zo probeerden ze de tegenstanders te laten denken dat er overal in het bos mensen waren met een sniper. Daarna liepen we verder door het bos en zagen we een klapluik. Dit was een boobytrap. Als er iemand overheen zou lopen, zou het luik omklappen en viel je in een gat met omhoog staande pinnen. Dit was niet de enige boobytrap. Ze hadden er nog veel meer waar je liever niet met je voet in stapt. Ze hadden ook werkkamers. In deze kamers werden niet ontplofte bommen doorgezaagd en werd het buskruit eruit gehaald. Dit deden ze, omdat ze in Vietnam geen buskruit hadden en zo konden ze zelf nieuwe bommen maken. In het bos had je ook een schietbaan. Rick heeft hier met een M16 geschoten. 10 kogels en er is gelukkig niemand gewond geraakt. Daarna mochten we de tunnels in. Door de knieën, hoofd omlaag en zo kon je door de tunnels kruipen. In de oorlog waren de tunnels nog kleiner, maar doordat vele toeristen nu naar de tunnels komen, zijn de tunnels groter gemaakt. We kwamen er nu al bijna niet doorheen en toen moesten ze met geweren en haast door de tunnels kruipen. Als laatst hebben we nog een filmpje gezien met wat informatie en toen zijn we terug gereden naar het hotel. Een uurtje later stapten we in de nachttrein om naar Nha Trang te reizen.
Deze trein was zoveel beter dan de treinen in China. We hadden hier een cabine voor 4 personen en alles was schoner, minder lawaai en vooral minder Chinezen :p

Om 06:00 uur kwamen we aan in Na Trang. Vanuit hier zijn we naar ons hotel gelopen. Een klein hotel voor maar 8 euro per nacht! haha...perfect. Daarna even ontbeten. We dachten dat we een goed ontbijtrestaurantje hadden gevonden. We bestelden allebei een sandwich...maar er zaten ook nog frietjes bij....Gewoon om 08:00 uur frietjes eten haha..laten liggen is natuurlijk ook zonde. Daarna hebben we nog even wat geslapen en ´s middags hebben we een fiets gehuurd. We zijn de hele stad doorgefietst en hebben allerlei leuke culturele bezienswaardigheidsdingetjes opgezocht. We zijn bij de Nha Tho Nui kerk geweest. Een mooie, simpele, met niet te veel poespas kerk. We hebben de Long Son Pagoda gezien. Dit is een Boeddhistische tempel. Ook is het een monument opgericht voor een aantal monniken die zichzelf verbrandt hebben als protest tegen de Zuid-Vietnamese regering. Daarna zijn we naar het strand gefietst en hebben daar lekker even wat gedronken. Als laatste zijn we naar de Po Nagar Cham Towers geweest. Voordat we daar naar binnen konden, moesten we eerst de weg oversteken. Nou was nog niet zo makkelijk. Stoplichten doen ze hier niets op uit en op een zebrapad word je overreden. Rarara...hoe kom je aan de overkant?? Nou juist! Ogen dicht en gaan met die banaan..zij kunnen toch ook remmen?? De Po Nagar Cham Towers is een Hindoeïstische tempel die gebouwd is voor het jaar 781. Po Nagar was een bedachte godin die heerste over de lucht, de wolken, de bomen en rijst. Na het inleveren van onze fietsen hebben we paella gegeten in een Spaans restaurant...super lekker. Na een halve liter sangria en 2 liter bier zijn we terug gegaan naar het hotel, Lekker slapen.

De volgende dag was echt een ultieme zomervakantie dag. We zijn op de boot geweest en hebben in een mega blauwe zee gesnorkeld. We hebben heel mooi koraal gezien, Nemo en haar vriendinnetje Dora en nog veel meer mooie gekleurde en gekke vissen. Na twee uurtjes snorkelen waren we uitgehongerd, maar gelukkig kregen we lunch op de boot. Rijst met allerlei lekkere dingen zoals garnalen, spekjes, groente en vis. Het was een super zonnige dag, dus op de terugweg hebben we lekker in de zon gezeten. We zouden rond 14:00 uur terug komen, dus konden we nog mooi de rest van de middag naar het strand. We wilden eerst nog even onze spulletjes wegleggen in het hotel en daar kwamen we erachter dat we echt mega verbrandt waren...auwieeee. Toch maar niet naar het strand, maar even een grote pot met aftersun kopen. Omdat we niet meer naar het strand wilden, hebben we maar lekker cocktails gedronken in een barretje. Ook niet vervelend.
´s Avonds zijn we weer naar het Spaanse restaurant gegaan. Dit keer geen paella, maar tapas met een fles wijn. Nog even geen Aziatisch voedsel voor ons. We wilden eigenlijk nog een toetje bestellen, maar toen de wijn op was, zaten we zo vol dat we maar hebben betaald. Lekker uitbuiken op ons lekkere bedje waar je de veren in kunt voelen.

We hebben deze morgen lekker lang in bed gelegen. We moesten eigenlijk om 10:00 uur uitchecken, maar voor 4 euro kon je tot 16:00 uur blijven. We hebben deze ochtend echt het lekkerste ontbijt gehad in 4 weken. Crackers met La vache qui rit. Jammmiieee..gewoon weer even iets normaals. Vandaag veel regen, dus we hebben niet zoveel gedaan. We hebben een filmpje gekeken, onze tassen gepakt en het verslag van China getypt. Om niet de hele dag maar binnen te zitten en omdat we om 16:00 uur moesten uitchecken zijn we naar het strand gegaan en hebben daar in een restaurantje wat gedronken en gegeten. Om 19:00 uur haalde de nachtbus ons op om naar Hoi An te vertrekken. We hadden gedacht dat het een soort gelijke bus zou zijn als in Peru. Een brede dubbeldekker bus met brede comfortabele stoelen. Toen we de bus inliepen moesten we echt lachen. Het waren een soort van stapelbedstoelen. Je moest met een klein trappetje naar de bovenste stoel. Niks breed en niks comfortabel. Maar voor slechts 12 euro per persoon 10 uur reizen, mag je natuurlijk niet klagen. Maar omdat we toch nog steeds echte Nederlands zijn, moesten we natuurlijk wel klagen...want echt slapen hebben we niet gedaan. Het is hier een gewoonte om naar elk voertuig op de weg te toeteren en de bus ging daarbij ook nog over onverharde wegen. De volgende keer gewoon weer met de trein dus hihi.

Maar wat is Vietnam een mooi land. Mooi landschap, lieve (soms iets opdringerige) mensen, schoon, normale wc´s, goede hotels voor weinig geld, mooie architectuur, lekker eten, lekkere cocktails...wauw!! :D