De laatste week Amerika - Reisverslag uit San Francisco, Verenigde Staten van Rick en Stephanie Levink - WaarBenJij.nu De laatste week Amerika - Reisverslag uit San Francisco, Verenigde Staten van Rick en Stephanie Levink - WaarBenJij.nu

De laatste week Amerika

Blijf op de hoogte en volg Rick en Stephanie

18 Februari 2015 | Verenigde Staten, San Francisco

Las Vegas is precies zoals je je het voorstelt: groot, veel lampjes, veel mensen en 24/7 gokken. Het maakt niet uit of je in de ochtend door een casino loopt of in de nacht, er zitten altijd mensen te gokken. Wat een stad! Wat een belevenis! Maar het westen van Amerika heeft natuurlijk veel meer te bieden dan alleen Las Vegas, daarom zijn we vandaag verder gereden naar het Yosemite park. Het is een lange afstand, dus we moesten vroeg opstaan en zijn dus ook vroeg vertrokken. We hadden een camping ingegeven op onze TomTom en zijn gaan rijden. Vandaag hebben we helaas niks anders gedaan dan rijden, want het is ongeveer 500 km rijden naar het Yosemite park. We zijn dus zeg maar van Groningen naar Limburg gereden vandaag (en dan nog iets meer) en dan hebben we nog steeds maar een klein stukje van de VS gehad. Wat een ongelofelijk groot land. ´s Avonds kwamen we aan bij de camping. Huh... wat is dit nou? Dicht?? 'Closed for winter'. Chips... wat nu? Op de TomTom hebben we gekeken naar de dichts bijzijnde camping. 80 km rijden was het nog. Laten we dat maar doen, want in de middle of nowhere slapen is ook niet zo prettig. Na ongeveer 30 km rijden kwamen we een motel tegen. Hier hebben we gevraagd of het eventueel mogelijk was om op de parkeerplaats te blijven slapen, want het begon al aardig laat te worden. ''Nee, u mag hier niet op de parkeerplaats slapen...... maar over 100 meter aan de rechterkant zit wel een camping waar u kunt overnachten''. Pfieeuw, hebben wij even geluk! We hebben nog even snel bij het restaurant van het motel een hamburger gegeten, hebben op de camping nog even gekaart en zijn daarna het bed ingekropen.

De verhouding prijs/kwaliteit van de camping was ver te zoeken. De douches werden niet eens warm! Nadat iedereen zich snel had afgespoeld onder de koude douche zijn we naar het Yosemitepark gereden. Wat een onbeschrijfelijk mooi park. Voordat je in het park bent, begint het al heel groen te worden en op het moment dat je de entree hebt betaald, sta je helemaal versteld. We reden langs een mooie rivier met stenen die zo groot waren als een gemiddelde schuur. We reden naar de Yosemite valley om hier onze camper te parkeren en onderweg kwamen we nog watervallen tegen, zag je overal hele mooie natuur en kon je mega rotsen zien. In de valley zijn we eerst naar het informatiecentrum gelopen om een mooie wandelroute uit te zoeken. We hadden besloten om een halve dag tocht te maken (3 a 4 uur lopen). In het park heb je verschillende moeilijkheidsgraden, namelijk: makkelijk of heel zwaar! Tsja... waar kies je dan voor? Onze wandeling was aangeduid als zwaar, dus dat beloofde nog wat. Met een shuttlebus werden we afgezet bij het begin van de wandeling. De eerste vijf minuten waren nog vlak, maar daarna begon het direct met een zware klim. Tijdens dit pad had je een schitterend uitzicht. Je kon ver in het park kijken en we konden een waterval zien. Aan het eind van het pad hadden we uitzicht op een andere waterval. Hier moesten we ook over op een ander pad. Dit pad liep natuurlijk ook weer omhoog en halverwege het pad begonnen de trappen. Deze route staat bekend om zijn 400 treden. Heel zwaar, maar wel super mooi. We liepen zó dicht langs de waterval dat we gewoon nat werden van de nevel. Toen we de 400 trappen hadden gehad, stonden we bovenop de waterval. Vanuit hier had je natuurlijk ook een mooi uitzicht over het park. Dat was de zware klim meer dan waard! Bovenop hebben we even lekker onze lunch opgegeten en zijn daarna verder gelopen. Rick zei dat het vanaf dit punt vlak zou worden, maar daar had hij zich even mooi in vergist. Het ging namelijk weer gewoon omhoog. Tijdens deze klim hadden we weer een fantastisch uitzicht en we konden zelfs een derde waterval zien. Toen we bovenaan waren, waren we ook écht bovenaan. De uitzichten die we tijdens de verschillende klimmen hebben gehad, maakten de trip het meer dan waard. We waren helemaal trots op Jos en Reini want met hun 50 leeftijd hebben ze het ook allebei gehaald! Top gedaan! Vanaf hier liepen we naar beneden en liepen we zo helemaal terug naar het beginpunt van de wandeling. We moesten nog even wachten op de bus, voordat we terug konden naar onze camper. Wat een mooie wandeling. Nu hebben we alleen het volgende probleem... waar blijven we slapen? In het park zijn verschillende camping mogelijkheden, alleen hebben ze hier geen douches en we vinden het allemaal wel lekker om ´s ochtends even te douchen. Terug naar de vorige camping? Nee, want dat was wel echt te duur. Rick had een camping gevonden die niet al te ver van het park afzat. Laten we het hier proberen. Wat bleek... de camping zat ook in het park en dus zaten er ook geen douches bij. Ja, wat nu? Jos en Reini waren en klaar mee en vroegen: '' zit er niet ergens een motel? dan gaan we daar wel slapen''. Ja, over 7 km is er een motel. Hier zijn we heen gereden. Een scherpe bocht naar links, de berg op en daar moest het zitten. Bovenop de berg waren alle hekken dicht. Geen motel dus. Het grootste probleem was dat we ook geen mogelijkheid zagen om te draaien met onze grote camper! Jos is, met behulp van Reini die buiten liep, in de achteruit naar beneden gereden en daar hebben we de camper om kunnen draaien. 20 km verderop zat gelukkig nog een camping en daar hadden we wel geluk. De camping was open en had plek voor ons. Reini moest naar de toilet en kwam terug met het verhaal dat ze hier ook hier geen warme douches hadden! Misschien worden ze morgenvroeg wel warm!? ´s Avonds hebben we natuurlijk weer even een potje gekaart, hebben we gegeten en zijn daarna naar bed gegaan.

We zijn er vroeg uit gegaan, want voordat we verder gingen naar San Fransisco, wilden we eerst nog een wandeling maken door een bos waar ze sequoia bomen hebben. Sequoia bomen zijn we de zwaarste bomen van de wereld. Ojaa...en nog even over de douches op de camping. Die werden dus niet warm :(
We hebben een uurtje door het bos gewandeld en hier was het ook weer super mooi. Helemaal stil, omdat ze hier geen watervallen hebben. Je hoorde alleen af en toe een vogeltje of een insect. En die geur...heerlijk. Een frisse bomengeur die je ook ruikt als je naar de sauna gaat. We hebben hier een paar sequoia bomen gezien en wat zijn die dingen toch mega groot. We hebben ze met voetstappen gemeten en de grootste die wij zijn tegen gekomen was 33 meter dik...wauw!!! Toen we weer terug waren bij de camper hebben we nog even lekker in het zonnetje gezeten en daarna zijn we naar San Fransisco gereden. Vanaf het park is het nog 4 uur rijden naar San Fransisco, dat betekent dus weer een middagje in de auto zitten. De camping die we hadden ingevoerd in de TomTom bleek niet te bestaan, want toen we aankwamen op de plek van bestemming stonden we midden in een woonwijk. We hebben snel even een andere camping opgezocht en zijn daarheen gereden. De receptie was al dicht, maar gelukkig hadden ze een 'late arrival'. Er hingen blaadjes aan de muur van welke plekken vrij waren. Hier kon je er dan eentje van uitzoeken. De volgende dag moest je je even melden bij de receptie om te betalen. Helemaal prima... We hebben een mooi plekje uitgezocht vlak aan het water. Omdat het al laat was, hebben we snel eten gemaakt, hebben we daarna natuurlijk weer een potje gekaart en hebben even gekeken wat we de volgende dag wilden gaan doen.

Door San Fransisco rijden verschillende hop-on hop-off bussen. Dat leek ons wel een mooie manier om de stad te bekijken. We zijn met de camper naar het dichts bijzijnde metrostation gereden. Hier konden we de camper parkeren en konden daarna zo met de metro naar het centrum. We zijn bij het informatiecentrum uitgestapt en hebben hier tickets gekocht voor de BigBus. We stapten in de bus en zijn eerst een tijdje blijven zitten. We hebben mooie foto´s gemaakt van de stad en onze eerste stop was bij een park. Echt zo´n typisch Amerikaans parkje. Mensen spelen hier met hun hond, zitten lekker op het gras, je kunt er sporten en je hebt er een mooi uitzicht over de stad. We hebben hier even lekker rondgewandeld en zijn toen weer naar de bus gelopen. Onze volgende stop was de wereldberoemde Golden Gate Bridge. Bij de bouw van deze brug hebben ze voor het eerst gewerkt met een vangnet voor de staalwerkers. Dat net heeft 17 mensen van de dood gered. De Golden Gate Bridge is niet de grootste brug van San Fransisco, maar wel de beroemdste. Dit komt doordat men ervan overtuigd was dat er op het stuk, waar de brug nu staat, niks gebouwd kon worden i.v.m. de stroming van het water. Dit bleek toch te kunnen en daarom is de brug zo speciaal. Met de bus reden we over de brug. We stapten hier uit en konden direct met een aansluitende bus deze kant van de brug bekijken. Aan de andere kant van de brug is er een schattig vissersdorpje. Overal zijn leuke kleine boetiekjes, cafeetjes en natuurlijk heerlijke visrestaurants. Halverwege de busrit zijn we uitgestapt om heerlijk te lunchen in zo'n visrestaurant. We hebben allemaal iets anders besteld en lekker met elkaar gedeeld. Aan het einde hebben we nog een verse oester gegeten... Echt super lekker! Toen we terug liepen naar de bus zagen we een man met een kaketoe. Toen we daar foto´s van begonnen te maken pakte de man Stephanie´s hand. Hij liet de kaketoe op haar hand zitten. Ieee..dat was even eng, maar ook wel heel leuk! Nadat Stephanie was geweest was onze held aan de beurt, Rick. Haha...hij kneep hem al toen de man op hem afkwam. De vogel belandde bij Rick via zijn hand in zijn nek. Toen moesten Jos en Reini natuurlijk ook nog even. De vogel at heel rustig uit je hand en als je een zonnebloempit in je mond deed, pakte hij deze er voorzichtig uit. Dat zorgde natuurlijk weer voor leuke foto´s!
We zijn daarna verder met de bus gereden. De bus reed terug over de Golden Gate Bridge, keerde daarna om, om weer over de brug terug te gaan naar de parkeerplaats waar we weer konden overstappen op de BigBus. Met deze bus mochten we wéér over de Golden Gate Brigde voordat we de rest van San Fransisco konden zien, hihi. Terug in de stad zijn we gestopt bij Chinatown. Hier hebben we even rond gewandeld en uiteindelijk zijn we beland bij een cafeetje voor een lekkere borrel. Daarna zijn we terug gegaan naar de camping. Dit keer hebben we geen avondeten gemaakt, want we zaten allemaal nog propvol van de lunch. Wel kwamen de kaarten weer op tafel.

De volgende dag zijn we weer met de BigBus door San Fransisco gegaan. We stapten deze keer uit bij pier 39. Een grote, vooral ook toeristische, pier met allemaal souvenir winkeltjes, restaurantjes, café's en een boel gezelligheid. Het was vandaag ook nog 14 februari, dus Valentijnsdag. Aangezien heel veel Amerikanen dit groots vieren, was het mooi een drukke bedoeling. We hebben rustig over de pier gewandeld, hebben nog wat souvenirtjes gekocht en hebben nog lekker koffie gedronken in het zonnetje. Daarna zijn we doorgelopen naar Fisherman Warf, een oude zeeliedenbuurt met veel café's en en visrestaurants. We hebben hier lekkere vis gegeten als lunch. Toen we na de lunch wat verder liepen, kwamen bij twee grote boten aan die ze in de tweede wereldoorlog hebben gebouwd en gebruikt. Deze twee boten hebben de oorlog overleefd en kun je nu van binnen en buiten bekijken. Wij hebben ze van buiten bekeken en zijn daarna naar de 'Palace of fine arts' gelopen. Een heel mooi groot bouwwerk waar vroeger kunst werd tentoon gesteld. Om het bouwwerk ligt ook een park. Hier hebben we op een bankje lekker van de zon en het uitzicht genoten. We zijn daarna met de BigBus terug gegaan naar Pier 39. We hebben in een café nog even wat gedronken en zijn toen terug gegaan naar de camping.

Zondag zijn we naar Santa Barbara gereden. Het was weer een hele afstand en kwamen rond 17:00 uur aan op de camping. Onderweg zie je gelukkig heel veel mooie dingen. Het gebied is hier erg afwisselend. De ene keer rijd je door het platteland met koeien en de andere keer rijd je door de bergen of langs de kust, prachtig. Toen we op de camping aankwamen was het nog lekker weer en konden we nog eventjes buiten zitten.

Santa Barbara, een mooie plaats met veel leuke winkels, restaurantjes en een mooi strand. Met de taxi zijn we vanaf de camping naar het centrum gegaan. We zijn door de winkelstraatjes gelopen en Reini heeft nog wat leuke dingetjes gekocht. De winkelstraatjes waren echt heel mooi. Smalle straatjes waar je af en toe een café tegenkwam waar je lekker buiten koffie kon drinken. Toen we alle winkels hadden bekeken zijn we naar het strand gelopen. Op de pier hebben we lekker in de zon gezeten en wat gedronken. We kwamen op het idee dat we wel een boottochtje wilden maken. Op de pier stond een kraampje waar je een ticket kon kopen voor een rondje met de boot. Helaas was hier alles uitverkocht, maar de man vertelde ons dat als we naar de andere kant van het strand zouden lopen, we daar nog wel kans zouden hebben. We liepen naar de andere kant en inderdaad, zoals de man al voorspelde, waren daar nog vrije plekken. Wat extra leuk was, was dat deze boot niet alleen maar een rondje zou gaan varen, maar dat we op een 'whale watching' boot zaten. We gaan dus walvissen spotten :D Toen de boot ging varen zei de kapitein dat ze bij de vorige tocht walvissen en dolfijnen hadden gezien. Ooooh...gaaf!! Dat belooft wat. Toen we na 2,5 uur varen weer terug waren bij de pier hadden wij helaas niks anders gezien dan water en robben. Geen walvissen of dolfijnen voor ons :(. Op de boot hebben we nog wel champagne gedronken...gewoon, omdat het kon ;). Toen we terug waren op de camping hebben we ons omgekleed en klaargemaakt om uit eten te gaan. We hadden die middag al een reservering gemaakt bij een restaurant, omdat we vanavond voor de laatste keer uit eten wilden om de vakantie af te sluiten. We hebben heerlijk gegeten! We hadden allemaal een ander gerecht uit gekozen, zodat we lekker met elkaar konden delen. Het was een hele gezellige avond, een goede afsluiter.

Onze laatste dag. We zijn weer terug gereden naar LA en hebben ons aangemeld op onze laatste camping. De laatste camping die het goedkoopste is, maar tegelijkertijd ook de mooiste haha. We zijn naar de haven gelopen en hebben daar nog van de laatste zonnestralen genoten. We hebben nog lekker wat wijntjes en biertjes gedronken en Jos, Reini en Rick hebben nog erg scherp gegeten. We zullen uitleggen hoe dat zat: Aangezien je hier in Amerika hele grote porties krijgt als je iets besteld, delen we al 2 weken lang onze gerechten. Jos en Reini namen deze keer een hamburger en Rick en Stephanie een salade. Plotseling zien we de gezichten van Jos en Reini vertrekken...euhhh...gaat het?? Die burger bleek dus flink scherp te zijn. Met een beetje tegenzin werden er nog een paar happen genomen. Omdat de burger niet echt een succes was, maar Jos nog wel een beetje honger had, hebben Rick en Jos wat chickenwings besteld. Hmm..lekker nog eventjes wat peuzelen. Na allebei een chickenwing gegeten te hebben, keken ze elkaar aan. Chips....dit is weer mega scherp!! Hahahaha....Maar deze helden hebben het wel opgegeten. Goed gedaan mannen ;). Na de scherpe lunch zijn we terug gelopen naar de camping. We hebben onze spullen ingepakt, hebben nog voor de laatste keer in de camper gegeten en natuurlijk om de avond af te sluiten...een potje gekaart. Welterusten....

Zo, het zit erop! 7 maanden wereldreis met zijn tweetjes. Wat hebben we genoten van alle verschillende culturen, verschillende natuur, verschillende gerechten, verschillende temperaturen, verschillende mensen die we hebben mogen ontmoeten. Wat was dit ontzettend tof! Een dik jaar van voorbereiding en nu gaan we weer naar huis. Jammer, dat onze reis nu klaar is, maar we vinden het ook wel heel erg fijn om alle vrienden en familie weer te zien. We hebben jullie stiekem wel echt gemist hoor.

Dag backpack, dag nachtbussen, dag vreemd geld, dag wereld van vrijheid.....

  • 18 Februari 2015 - 20:17

    Nike:

    Dag mooie ervaring, hallo vrienden en familie!!
    Jullie hebben het prachtig gehad, werkelijk een ongelovelijke ervaring die jullie nooit hadden moeten missen!! Maar nu is het tijd om weer gewoon thuis te komen... Terug in Oldenzaal, terug bij iedereen die van jullie houdt!! Het waren ook voor ons 7 speciale maanden.... We hebben. Met jullie mee genoten, en hebben ontzettend veel plezier gehad met alle berichtjes en foto's die we hebben ontvangen! Maar ook hebben we jullie gemist.... Dus nu: snel naar het vliegveld en hup in the airplain!!

  • 18 Februari 2015 - 23:52

    Debbie:

    Ik weet niet wat ik moet zeggen. Wat een reis, wat een avonturen. Zoveel moois gezien en ook veel tegenslagen overwonnen. Jullie zijn vast een ander mens geworden. Wat zullen jullie mooi kunnen vertellen aan iedereen. In 1 woord, geweldig! Wat ging de tijd langzaam en snel tegelijk. Maar ik ben o zo blij jullie weer te zien en te knuffelen. Tot morgen! Xxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rick en Stephanie

Onze namen zijn Rick Levink en Stephanie Sies. Vanaf 19 juli gaan wij voor 7 maanden reizen door Zuid-Amerika, Zuid-Afrika, Azië, Nieuw-Zeeland en Amerika (LA). Het is voor ons onze eerste reis buiten Europa.

Actief sinds 11 Juni 2014
Verslag gelezen: 273
Totaal aantal bezoekers 21595

Voorgaande reizen:

19 Juli 2014 - 19 Februari 2015

Wereldreis 19 juli 2014 - 19 februari 2015

Landen bezocht: