China week 2

We zijn nog steeds in Xi´an en vandaag zijn we bij het terracottaleger geweest. Dit leger is gemaakt door de eerste keizer van China. Het leger diende als bescherming voor zijn graf. Deze keizer heeft veel goede dingen gedaan voor China, maar ook heel veel slechte. Hij zorgde er namelijk voor dat China één land werd. Voordat hij keizer werd, was China ingedeeld in verschillende gebieden en elk gebied had zijn eigen koning. Hij zorgde er ook voor dat de Chinese muur aan elkaar werd gelinkt. Zijn manier van leiderschap werd niet door iedereen goed gekeurd. De mensen die hadden geholpen met de muur en het leger, werden allemaal door hem vermoord. Hij was namelijk bang dat de mensen dit op de één of andere manier tegen hem zouden gebruiken. De keizer was zelf erg bang om dood te gaan, dus liet hij veel mensen naar medicijnen zoeken. Als je dan zonder medicijnen terug kwam, werd je zonder pardon vermoord. Hij heerste dus met strenge hand over China. Helaas voor hem stierf hij al jong. Hij gebruikte teveel medicijnen door elkaar. Hij stierf nog voordat zijn terracottaleger af was. Zijn zoon ging op dezelfde manier verder als zijn vader. Nadat het terracottaleger was afgerond gaf zijn zoon dus de order om alle mensen die het leger hadden gebouwd te vermoorden. Hun leiderschap duurde dan ook niet lang. Het was zelfs de kortste periode in de geschiedenis van China. In totaal hebben ze 17 jaar over China geregeerd voordat de bevolking in opstand kwam.
Pas in 1970 werd het terracottaleger terug gevonden. Dit gebeurde per ongeluk door een boer. Hij was bezig om een put te graven op zijn land toen hij het leger ontdekte. Deze boer heeft de rest van zijn leven niet meer hoeven te werken en wordt nu onderhouden door de regering van China. Het verhaal gaat dat hij geen onderwijs heeft gehad en dus ook niet kon lezen of schrijven. De president van Amerika (Bush op dat moment), wilde graag de ontdekker van het terracottaleger ontmoeten. De boer kon niet lezen of schrijven en laat staan Engels spreken. Mensen van de overheid hadden hem twee zinnen geleerd: 'how are you?' en 'me to'. Zo kon de boer de president ontvangen. Op de dag dat de president bij het terracottaleger aankwam en de boer ontmoette was de boer zo zenuwachtig dat hij per ongeluk zei: "Who are you?". De president reageerde hier heel leuk op. Hij wees naar zijn vrouw en zei: "I am her husband", waarop de boer antwoorde: "me to".
In het museum zijn er drie verschillende gebouwen waar je het leger kunt zien. In het eerste en grootste gebouw staan, eigenlijk stonden want veel poppen zijn helaas kapot, 6.000 poppen. Deze poppen moeten de soldaten voorstellen. Het mooie aan de poppen is dat elke soldaat zijn eigen gezicht heeft. Het tweede gebouw moest het hoofdkwartier voorstellen. Hier overlegden de officieren met elkaar hoe ze hun vijand moesten verslaan. In het laatste gebouw stonden alle soldaten die met pijl en boog konden schieten en stonden er veel paarden met wagens. Helaas kun je in het laatste gebouw geen gerestaureerde poppen zien, omdat ze hier nog niet aan toe zijn gekomen. Het duurt namelijk 6 maanden om één pop te restaureren. In de eerste zaal moeten er nog heel wat poppen gerestaureerd worden, dus het zal nog tientallen jaren duren voordat ze pas in het derde gebouw beginnen.
Het is wel echt een hele mooie ervaring om het leger te zien. De poppen hebben echt heel erg veel detail. De Chinezen hebben zelfs geprobeerd om de poppen na te maken, maar ze krijgen het niet voor elkaar om ze op dezelfde manier te produceren als de poppen die er al staan.
Toen we in de middag weer terug kwamen bij ons hotel gingen we met elkaar ergens lokale hamburgers eten. Het was eigenlijk meer een broodje met dun gesneden vlees, maar wel erg lekker. Na de lunch heeft Stephanie een lekkere massage gehad en is Rick terug gegaan naar het hotel om het visum voor Vietnam te regelen. Stephanie voelde zich ´s avonds niet helemaal lekker, dus we zijn in het hotel gebleven en hebben een filmpje gekeken op de laptop.

De wekker ging vandaag al vroeg. Onze binnenlandse vlucht vertrekt namelijk al om 06:50 en het is zeker 45 minuten rijden naar het vliegveld. We hadden een korte vlucht van een uur en vijftien minuten. Als we deze afstand met de trein zouden willen doen zouden we bijna 40 uur onderweg zijn, dus hebben ze ervoor gekozen om te vliegen. Na de korte vlucht hebben we onze spullen gedropt in het hotel, even snel gedoucht en hebben we met de groep een hotpot-lunch gehad. Hierbij krijg je allemaal rauwe gerechten op tafel geserveerd en die moet je dan gaar laten worden in een pot, die in het midden van de tafel staat, waar kokende hete olie inzit. Een hele leuke, maar vooral ook lekkere ervaring. Na het eten zijn we naar een parkje gelopen. In het parkje zie je veel lokale mensen die met elkaar muziek maken, aan het dansen of zingen zijn. Op een gegeven moment liepen we langs een plek waar ze allemaal aan het badmintonnen waren. We werden allebei gevraagd of we even met hen wilden badmintonnen. Natuurlijk wilden we dit wel. Het deed ons zelfs een beetje aan de zomervakantie denken. Lekker badmintonnen voor de caravan ;). Na deze inspanning werd het tijd voor thee. In het park zit een groot restaurant waar je lekker kunt genieten van een kopje thee. Als je dan eenmaal op je stoel zit lopen er allemaal mannen rond die je vragen of ze je oren mogen schoonmaken. Uh... ja waarom ook eigenlijk niet? Stephanie ging eerst en aan haar gezicht te zien was het nogal een grappig gevoel. Daarna was Rick aan de beurt. Zoals verwacht duurde dit natuurlijk weer veel langer dan bij Stephanie, want Rick heeft altijd wat met zijn oren. Ook nu waren ze lekker verstopt en had de man wat problemen om Rick´s oren schoon te krijgen. Nu we weer goed konden horen en de thee op was, zijn we nog even door het parkje gelopen en zijn we daarna terug naar ons hotel gegaan. ´s Avonds zijn we met de twee Zwitserse meiden ergens een hapje gaan eten en gingen we lekker op tijd naar bed.

Yes... Vandaag gaan we naar de reuze panda´s. Een must als je in China bent. We moesten eerst uitchecken in ons hotel, omdat we vandaag verschillende dingen gaan zien en vervolgens in het klooster gaan slapen. Nadat alle bagage in ons busje was gepropt zijn we naar de panda´s gereden. Wat zijn het toch een luie beesten haha. Ze doen de hele dag niets anders dan eten en luieren, heerlijk. Na de panda´s hebben we even snel ergens geluncht om daarna nog door te rijden naar het plaatsje waar je de grootste zittende boeddha van de wereld kunt zien. Deze boeddha is gebouwd waar drie rivieren bij elkaar komen. Op dit punt gebeurden altijd veel ongelukken. Door de boeddha daar te plaatsen hoopten ze op bescherming. Na 2,5 uur rijden kwamen we aan in het plaatsje. We zijn direct doorgegaan op de boot en met de boot zijn we naar de boeddha gevaren. Jeujtje... dat ding is echt groot zeg. Ze hebben er drie generaties over gedaan om het beeld af te maken. Het beeld is 72 meter hoog. Het was een beetje dringen geblazen bij het beeld. Niet op de boot zelf, maar wel de verschillende boten in het water. Er waren namelijk drie boten bij het beeld en natuurlijk wilde iedereen ervoor zorgen dat hun boot de beste plek had. Nadat we wat mooie foto´s van het beeld hadden gemaakt zijn we weer in onze bus gestapt en zijn we doorgereden naar het klooster. Hier bleven we twee nachten slapen. Onze lokale guide daar heet Patrick. Een hele grappige man. Vooral omdat zijn Engels niet zo goed is en hij alles drie keer herhaalt. Patrick is wel echt een hele behulpzame man. Volgens ons kon je hem zelfs midden in de nacht bellen en dan staat hij voor je klaar. Met zijn gebrekkige Engels probeerde hij de activiteiten van morgen door te nemen. Nadat hij klaar was met zijn verhaal en hij even de kamer uitliep legde onze eigen guide nog maar even het verhaal uit zodat iedereen het snapte. Nog even snel wat eten ergens en dan, voor het eerst deze trip, zonder elkaar naar bed. In het klooster mogen de mannen en de vrouwen niet gezamenlijk slapen. Alle mannen sliepen dus bij elkaar op de kamer en de vrouwen werden verdeeld over twee kamers. Gelukkig mocht Stephanie met de twee Zwitserse dames een kamer delen.

De monniken staan al vroeg op in de ochtend om hun rituelen uit te voeren. Om 05:00 uur ging er een soort van alarm af waardoor we wakker werden. Je kon als je wou gaan kijken bij het ochtendritueel, maar als je dat niet wou kon je ook in je bed blijven liggen. Voor ons geen ochtendritueel maar een lekker warm bedje. Na het ontbijt gingen we naar de bergen toe om daar rond te wandelen. Helaas zijn er alleen maar trappen, dus hadden we een soort van dejavu met de Chinese muur en de klim naar de Machu Picchu. Het weer was niet zo goed. Heel erg mistig. Echt genieten van het uitzicht op de berg konden we dus niet. Op de berg kon je verschillende routes nemen, maar toen we boven waren en zagen dat het uitzicht niet zo goed was besloten we om niet al te lang op de berg te blijven. Na een wandeling van in totaal 3 uurtjes zijn we weer naar beneden gegaan. Één van de Zwitserse meisjes had last van de stof in de kamer op het klooster en zij ging daarom deze nacht in een hotel slapen. Toen Rick dat hoorde had hij zoiets van: Ja lekker... een normale douche in de ochtend en een normale westerse toilet. Na even overlegd te hebben hadden wij ook besloten om deze nacht in een hotel te slapen. Patrick had alles voor ons geregeld en in de middag hebben we onze spullen bij elkaar geraapt en hebben we ingecheckt in het hotel. Eerst maar even lekker douchen, want van dat traplopen waren we toch wel gaan zweten. `s Avonds kon je naar een hotspring gaan, maar omdat we dit al twee keer hadden gedaan in Zuid Amerika hadden we daar geen zin in. Het was namelijk best prijzig om daar naar binnen te gaan. We zijn even door het dorpje gelopen en tot onze grote verbazing kwamen we het Zwitserse meisje tegen dat ook in het hotel slaapt. "huh.. wat doe jij hier dan?" Ze zou om 16:50 worden opgehaald bij het hotel, maar het was inmiddels al 17:20 en er was nog steeds niemand haar komen ophalen. We zijn met z´n drieën op zoek gegaan naar een restaurantje om wat te gaan eten en na het eten hebben we nog even de winkeltjes afgestruind om water te kopen voor de volgende dag.

Na een lekkere ochtend-douche werden we om 08:30 uur opgehaald met een bus. We hadden een lange rit voor de boeg van ongeveer zes uur. De busrit was inderdaad lang en het was vooral warm in de bus. Toen we aankwamen in de plaats waar we moesten zijn, stond een andere bus ons al op te wachten om ons naar de boot te brengen. We gaan namelijk voor drie nachten op een boot slapen. Deze boot brengt ons dan naar de volgende bestemming. Bij de haven zagen we allemaal verschillende boten liggen. De één super mooi en de andere vervallen en lelijk. Hopelijk is onze boot een beetje goed! Toen we stopten zagen we een mooie boot liggen. De kamers zagen er van een afstandje goed uit en elke kamer had zijn eigen balkonnetje met twee stoeltjes. Prima te doen toch! We liepen naar de boot en toen we de boot binnen kwamen zagen we een mooie lobby met een mega blinkende kroonluchter. Helaas voor ons moesten we door deze boot lopen om bij onze boot te komen. De lobby was niet zo mooi als de vorige en we hebben geen balkonnetje, maar de boot is wel netjes. Dat wordt drie dagen chillen op het water.