Extreme South Africa

Na Coffeebay zijn we doorgegaan naar Port Elisabeth. We kwamen hier echt laat aan. Nog even één drankje drinken en dan maar direct door naar bed. De volgende ochtend stond al vroeg de BazBus weer voor ons klaar om ons naar Stormsriver te brengen.

Toen we bij ons hostel aankwamen, stond de hele dierentuin al op ons te wachten. Paarden, honden, kikkers en een geit! Haha....ze hebben gewoon een huisgeit! Jammie...wanneer staat die op het menu :P
Om te vieren dat we in dat hostel sliepen kregen we een welkomstdrankje en mochten we direct even een rondje op het paard proberen. Dit keer zonder zadel. Dat is echt een gaaf gevoel. Je voelt echt de spieren en de warmte...cool :)
We hebben daar direct een andere jongen leren kennen en hij vroeg of wij vandaag ook wilden bungeejumpen? WAT! Bungeejumpen...ben jij even gek...aan zo´n dun koortje hangen en dan 200 meter naar beneden springen? Ben jij gek!! (Stephanie)
Rick dacht er anders over....hij zou en moest vandaag bungeejumpen. En ja....er moest er toch één de foto´s maken...dus Stephanie ging natuurlijk wel mee...ook om de angst in de ogen van de jongens te kunnen zien...mooi man! hahaha.
Lunchen voor die tijd leek ons niet zo´n goed idee...Om nou spugend op je spring video te staan, is ook niet heel stoer.
We werden er met een shuttle naar toe gebracht en de zenuwen begonnen daar al. Aangekomen bij de brug, moest natuurlijk eerst de brug even gecheckt worden. Woooow...die brug is wel heeeeeeel hoog! Niet nadenken, gewoon direct doorlopen naar de kassa. Daar moesten wat papieren ingevuld worden. Naam, adres, gewicht en een noodnummer...voor als ze toch te pletter zouden vallen.
Zo..harnasje aan en nu kon de lol beginnen. Nouja...de lol was op dit moment niet af te lezen van de gezichten van de jongens...wat waren ze zenuwachtig!
En toen begon het wachten. Ondertussen konden we nog even kijken naar andere springers waardoor de spanning nog meer steeg.
30 minuten later werden we opgehaald. Met zijn tweeën liepen we naar de brug waarvan we af zouden springen. Om op de plek te komen waar we zouden gaan springen, moesten we eerst door een hangkooi heen lopen die je naar het midden van de brug bracht. Elke keer als je liep voelde je het ijzer van de kooi een beetje meeveren (en dat te bedenken dat je ongeveer 300 meter boven de grond staat :S).
Hij ging eerst. Eigenlijk was dat misschien helemaal niet zo fijn, want op de springplek hingen ook televisies waardoor je zijn sprong kon volgen, en hierop was goed te zien dat het wel echt heel hoog is. Na zijn sprong werd het tijd voor mij om te gaan springen. Ik moest gaan zitten op een bankje en daar werden twee grote kussenachtige dingen om mijn benen gedaan. Daarna werd er een touw om de kussens heen geknupt... nouja geknupt... meer omheen gewikkeld. Het touw gaat twee keer om je benen en twee keer tussen je benen door en 'thats it'! Aan dat touw wordt dan het bungeetouw vastgemaakt. Zodra alles om je benen vastzit moet je opstaan en word je geholpen naar het randje. Uuuhhmmm... #$@&% dit is wel echt heel hoog! Veel tijd om erover na te denken kreeg je niet. Zodra je daar stond moest je lachen naar de camera en begonnen ze al met aftellen. Drie...Twee...Één... BUNGEEEEEEEE. Met een grote sprong vlieg je de diepte in. Whhhooooeeeehhhooooeeeee. De eerste seconde was heel vreemd... net alsof je lichaam moet wennen aan de val naar beneden, maar daarna was het echt genieten. Je ziet letterlijk de grond op je afkomen, maar het enige waar je aan denkt is hoe gaaf het is. Vanaf het moment dat je voeten het platvorm verlaten zit je hele lichaam vol adrenaline. Wat een kick. Na een vrije val van 5 seconden voel je het bungeetouw het eind bereiken en word je weer omhoog gegooid. Ik voelde mijn voeten een beetje in het kussen bewegen, dus echt heel fijn was dat gevoel niet, maar het zou wel goed zijn. Op dat moment kon je ook echt goed voelen dat al het bloed naar je hoofd stroomt. Voor mijn gevoel was mijn hoofd zo rood als een tomaat. Je wordt weer omhoog getrokken door het touw en dan heb je nog een kleine vrije val voordat de rit alweer over is. Daarna hang je daar op de kop te wachten voordat iemand je komt ophalen die je weer omhoog brengt. Voor mijn gevoel zat, op het moment dat je daar op de kop hangt, al mijn bloed in mijn hoofd en niet meer in de rest van mijn lichaam. De hele sprong heeft in totaal nog geen 3 minuten geduurd, maar wat een super toffe ervaring!

Na al die adrenaline moest er natuurlijk gechilled worden in het bubbelbad. Het zou twee uur duren voordat het bad warm zou worden. Na 3 uurtjes wachten dachten we dat we er nu wel in konden gaan. Woooow wat een schuim! Je zag het hele bad niet eens meer. Helaas regende het wel, maarja....als je in een warm bad zit is dat natuurlijk niet zo erg. Eerst de teentjes erin om te voelen hoe heerlijk warm het bad wel niet is. BRRRRRR KOUD! De regen had het hele bad weer koud gemaakt. Jammer geen bubbelbad voor ons vanavond. Dan maar onder een warme douche.
Het hele hostel zat vol en 1 man kon gitaar spelen. Bij het kampvuur hebben we de hele avond met de gitaar, de djembe´s en ons zangtalent muziek gemaakt. Een typische backpackers avond :D

Na wat drankjes moest er de volgende dag natuurlijk eerst uitgeslapen worden. We hebben wel tot 07:00 uur uitgeslapen.... Heerlijk ;)
En wat een verrassing...pannenkoeken voor het ontbijt, jammie :)
Die middag hebben we een Canopy tour gedaan. In het bos van boom naar boom ziplinen. De eerste paar lijnen waren toch best eng voor Stephanie..beetje last van hoogtevrees? Maar al snel slingerden we als blije aapjes door het hele bos.
´s Avonds hebben we pizza besteld bij de beste pizzatent uit de regio. En wij snappen nu waarom dit één van de beste is! Jam Jam Jam.

De volgende dag stond er weer heel wat actie op de planning. In de ochtend ´tuben´ met een 1-persoons rubber bandje een wilde rivier afdrijven en ´s middags opnieuw, omdat we er niet genoeg van konden krijgen ziplinen. Maar nu over een waterval :D

We waren met een groepje van vier. We moesten eerst met onze band naar de goede plek in de rivier lopen. Daar kregen we eerst wat instructies. Daarna mochten we het heerlijke, super koude water in. Eerst wat rustig rondgedobberd en na 5 minuutjes kwamen we de eerste versnelling tegen. 1,2,3...daar gaan we! Ooh..dat ging best goed. We zaten allebei nog in de band. Oei, de tweede versnelling ging wel wat minder...Stephanie ging kopje onder, maar gelukkig niet totaal verwond. Tijdens de rest van de rit waren er gelukkig ook wat anderen uit de band gevallen en hebben we echt wat coole dingen gedaan zoals: van een miniwaterval (2,5 meter) afgesprongen, van een wat hogere rots (6 meter) afgesprongen en salto´s gemaakt waarbij we probeerden in de band te landen. LEUK!

Die middag hebben we dus weer als blije aapjes rondgeslingerd. Deze keer waren de lijnen langer en nog sneller. De langste lijn was 220 meter.

Omdat we de pizza gisteren zo lekker vonden hebben we als late lunch een super, eigenlijk nog lekkerder dan gisteren, pizza gedeeld.
´s Avonds nog een eigen pasta gekookt, Uno gespeeld bij de openhaard en een biertje gedronken.
Doei Stormsriver...

Hallo Mosselbay. Wat hebben ze hier veel activiteiten om te doen zeg.. Met leeuwen wandelen, shark cage diven, sandboarden, skydiven, surfen, kitesurfen, paragliding. Hoe moeten we hier nu uit kiezen? Eerst maar eens wat informatie opzoeken over de activiteiten. Shark cage diven en met leeuwen wandelen...dat moest het worden.
We wilden het allemaal boeken, maar helaas was het shark cage diven al vol geboekt.
Achjaaa...Dan maar skydiven en sandboarden! Ook niet verkeerd ;)
Toen alles was geboekt hadden we dorst gekregen. We hebben aan het strand lekker wat wijntjes gedronken.

Op onze kamer hadden we een dvd speler, dus dit was onze kans om onze film over Mandela (die we hadden gekocht in Johannesburg) te kijken. Mooie en indrukwekkende film hoor!

De volgende dag stonden we al vroeg buiten te wachten. We dachten namelijk dat we om 07:30 uur zouden worden opgepikt voor het sandboarden. Oepsie! Uurtje te vroeg. Dan nog maar een bak koffie.
Het sandboarden was echt lachen. We moesten als een soort surfer het zand afglijden. Na wat geoefend te hebben mochten we naar de lange afdaling, 200 meter. Je kon hier vanaf boarden, maar je kon ook op je buik glijden. Wooow....op je buik ga je nog sneller! Gaaf.
Helaas hadden ze hier geen liftjes, dus moesten we ook alles weer omhoog klimmen. Goede ochtend work-out.
Na het sandboarden begonnen langzaam onze buikjes te kriebelen. Nog 2 uurtjes en dan zouden we uit een vliegtuig gaan springen. Nog niet te veel aan denken, gewoon kalm blijven.
Er was ondertussen in onze straat ook een skateboard race aan de gang. Aah mooi een beetje afleiding.
Om 13:30 uur werden we opgehaald. Het was een kwartiertje rijden naar de hangar. Daar moesten we allerlei papieren invullen, voor als toch per ongeluk de parachute niet open zou gaan...ai, gewoon niet aan denken! Komt allemaal goed.
We kregen een mooi gekleurde overall aan en natuurlijk een tuigje die ons aan de instructeur moet vastmaken.
Oja...en niet te vergeten. Natuurlijk een instructie van hoe we moeten springen. We kregen 4 regels:
1: Have fun!!!
2: Spring als een banana
3: Pak de handen van de instructeur tijdens de sprong nooit vast
4: En bij het landen mag je de grond niet raken met je voeten
Dat moet best lukken toch?
Na ook nog even een introductie filmpje gemaakt te hebben (alles werd namelijk gefilmd), konden we dan het vliegtuigje in. Ja precies een vliegtuigje. We pasten er echt nog maar net zijn viertjes in.
Om ons nog extra zenuwachtig te maken vlogen we eerst nog 20 minuten boven Mosselbay om van het uitzicht te genieten. Mond in, neus uit....Ja dat helpt! We waren best kalmpjes.
Na 20 minuten was het zo ver. Rick hing al half uit het vliegtuig en daar gingen ze...one - two - three - bananaaaaaaaa.......
Woooow...ojeetje....help.....dat gaat hard. Stephanie had geen tijd om na te denken. We verschoven richting de opening. Hoe moest het ook alweer? Oja, net doen alsof ik een banaan ben. hoofd omhoog, benen naar achteren en gaan met die banaan.
Wooohoooeeeeeee wat gaaaaaaaaaaf!!!!
35 seconden duurt de vrije val, maar het voelt nog geen 10 seconden. In 35 seconden zak je anderhalf kilometer.
Daarna gaat de parachute open. Wauw, wat genieten en wat een uitzicht. Nog een paar keer rondjes draaien en aah jammer daar is de grond al. Rick mocht de landing eerst voordoen. Beentjes omhoog en...Aah dat ging goed. Zachte landing. Even kijken of Stephanie het ook kan. Ja dat ging ook best aardig. Stephanie lag boven op de instructrice...een zachte landig voor haar dus ;)
Na 10 vreugdedansjes gemaakt te hebben konden we eindelijk weer helder nadenken. We zijn gewoon uit een vliegtuig gesprongen!! Hahahahaha....

Om de sprong te vieren hebben we een drankje gedronken in een café. Daarna op de planning... Vis eten in het beste vis restaurant van Mosselbay. Toen we daar net zaten kwamen we 2 bekenden tegen waar we in coffeebay een tour mee hebben gelopen. ´´Jullie ook hier? Dat is leuk!´´. We hebben daar samen gegeten. Het was een gezellige avond.

Voordat we de volgende dag met de BazBus naar Kaapstad zijn gegaan, hadden we nog onze wandeling met leeuwen. Het is een groot park waar zeven leeuwen leven. Per wandeling worden er twee leeuwen uit het verblijf gehaald waar de toeristen dan mee kunnen wandelen.
Voordat je naar de leeuwen gaat, krijg je een grote stok. Deze moet je altijd voor je houden, zodat de leeuwen respect voor je hebben. Met de stok voor ons liepen we naar de leeuwen. Twee leeuwinnen waren het. Één bruine en één witte. De wandeling duurde ongeveer een uurtje en ondertussen maakten we meerdere stoppen om foto´s te maken. Tijdens de wandeling liepen er 5 mannen met ons mee. Deze mannen zorgen ervoor dat jou niks gebeurd en zorgen ervoor dat de leeuwen op de goede plek gaan liggen voor de foto´s. Hoezo toeristisch???? Maar wel super vet :D
Het uurtje ging te snel voorbij.

Nu op naar Kaapstad!